kudret ayşe yılmaz'ın çerçeve hikaye tekniğine uygun ilk kitabı. ilk olmasına rağmen oldukça başarılı olduğunu söyleyebilirim. romanın ana örgesi " neden insanlar birbirlerine zulmederler ki?" ifadesi de aslında romanın izleğidir.
roman okuyucuya yönelik lirik bir söyleşi ile başlıyor ;
"hoş geldin tanrı misafiri, elindeki kitap karisiyle buluşacak sırrın sadakatini, mabedindeki sırlarla sınırlıdır kişilerin cevheri. eserimin içindeki tüm sırlar faniliğe ait olanlardan sıyrıldı, sonsuzlukla mühürlendi."
şeklinde devam etmekte.
yazar şimdiye kadar konu edilmemiş bir düşünceyi, hayal dünyasının sınırlarında gezinerek kadınca bir yaklaşımla eleştiriyor.
sonuç itibari ile tavsiye edebileceğim bu romanı ; okuyunuz, okutturunuz.
