Gelelim sonuncuya.
Hiçbirine bağlanmadım
Ona bağlandığım kadar.
Sade kadın değil, insan.
Ne kibarlık budalası,
Ne malda mülkte gözü var.
Hür olsak der,
Eşit olsak der.
insanları sevmesini bilir
Yaşamayı sevdiği kadar.
Hepimizin ilkokulda istanbulu dinliyorum şiiri ile tanıdığı şair. Doğum günün kutlu olsun.
Yalnızlık şiiri..
bilmezler yalnız yasamayanlar nasıl korku verir sessizlik insana
insan nasıl konusur kendisiyle
nasıl kosar aynalara, bir cama hasret bilmezler
o gece gördüm, onun gözlerinde gördüm
gün ne güzel dogmus meger acık denizde
onun saçları ögretti bana dalgayı
çalkandım durdum dalgalar içinde
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum;
Eve ekmekle tuz götürmeyi
Böyle havalarda unuttum;
Şiir yazma hastalığım
Hep böyle havalarda nüksetti;
Beni bu güzel havalar mahvetti.
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman başına.
Gönül yarası desem…
Değil!
Ekmek parası desem…
Değil!
Bir dert ki…
Dayanılır şey değil.
-Şiirlere konu olan bir dünyaya kavuşabilmek ve orhan veli'nin şiirlerine konu olabilecek bir hayata kavuşabilmek ümidiyle...
Güzel adam.
güzel insan.
Ruhu şad olsun.-
En sevdiğim şairlerden. Genelde şiirleriyle tanınmıştır ama öyle güzel eleştiri yazıları vardır ki Türk edebiyatına dair, hayran kalmamak elde değil.
En güzel şiirlerinden birini de şuraya bırakayım:
Biliyorum, kolay değil yaşamak,
Gönül verip türkü söylemek yar üstüne;
Yıldız ışığında dolaşıp geceleri,
Gündüzleri gün ışığında ısınmak;
Şöyle bir fırsat bulup yarım gün,
Yan gelebilmek Çamlıca tepesine...
-Bin türlü mavi akar Boğaz'dan-
Her şeyi unutabilmek maviler içinde.
Biliyorum, kolay değil yaşamak;
Ama işte
Bir ölünün hala yatağı sıcak,
Birinin saati işliyor kolunda.
Yaşamak kolay değil ya kardeşler,
Ölmek de değil;
Sanma ki derdim güneşten ötürü;
Ne çıkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda ölüm yok ya.
Hoş, olsa da korkacak mıyım zaten
Güneşle gelecek ölümden?
Ben ki her nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha aşığım;
Korkar mıyım?
Ah dostum, derdim başka...
1914 ile 1950 yılları arasında yaşamış, şiirlerinde istanbul' u, sokaktaki normal insanı, toplum ağzıyla sunmuş değerli şair. istanbul' u dinliyorum gözlerim kapalı en bilinen şiiridir. sarıyer' de bulunan aşiyan mezarlığında gömülüdür.
şairler içinde en hüzünlü bakanlar orhan veli ve cahit sıktı'dır bence.
nitekim cahit sıtkı'da orhan'ı severmiş.
"orhan veli’nin şiirlerini çok severdi. nitekim yatalak olduğu günlerde kendisini ziyaret eden dostlarına hep orhan veli’den şiirler okuturdu. bir şiirinde cahit sıtkı, rakı kadehini tutarken ellerinin titremesinden yakınarak şöyle der:"
bu el titremesi, kadeh tutarken,
bu yaşta nasıl koyuyor insana,
orhan gibi vaktinde gitmek varken,
değer mi oyalanmana…
Orhan Veli Kanık, daha çok Orhan Veli olarak bilinen Türk şair. Melih Cevdet ve Oktay Rifat ile birlikte yenilikçi Garip akımının kurucusu olan Kanık, Türk şiirindeki eski yapıyı temelinden değiştirmeyi amaçlamıştır.
...
Biliyorum, kolay değil yaşamak;
Ama işte
Bir ölünün hala yatağı sıcak,
Birinin saati işliyor kolunda.
Yaşamak kolay değil ya kardeşler,
Ölmek de değil;
“Şimdi kılıksızım, fakat
borçlarımı ödedikten sonra
ihtimal bir kat da yeni esvabım olacak
ve ihtimal sen
yine beni sevmeyeceksin.
bununla beraber pazar akşamları
sizin mahalleden geçerken,
süslenmiş olarak,
zannediyor musun ki ben de sana
şimdiki kadar kıymet vereceğim?”
insanları maddi durumlarıyla yargılayanlar için hazin bir şiir.
beni bu güzel havalar mahvetti.
böyle havada istifa ettim.
evkaftaki memuriyetimden.
tütüne böyle havada alıştım.
böyle havada aşık oldum.
eve ekmekle tuz götürmeyi,
böyle havalarda unuttum.
şiir yazma hastalığım,
hep böyle havalarda nüksetti.
beni bu güzel havalar mahvetti.
