Orhan gencebayın sanat hayatının 50. yılı şerefine poll prodüksüyonun yapımcılığını üstlendiği babaya saygı için yapılan 32 sanatçının yer aldığı orhan gencebay tribute albümü. 17 eylül çıkması planlanıyor.
Nilüfer'in yaptığı gibi Orhan Gencebay'la düet yapsalar daha hoş olmaz mıydı acaba diye de sorulabilir. Bazen orijinaline çok alışık olduğunuz parçaları başkasının ağzından duyunca pek bir ters etki yaratıyor.
Gerçi o zaman Mustafa Sandal böyle bir projede yer alamazdı zira, Orhan beyin sesi altında ezilir, anca hışırdayabilirdi. Hala hangi aklıevvel bu yeteneksizi çağırdı anlamış değilim. Bilmiyorum sanatçılar arasında var mı ama Tarkan çok daha mantıklı bir seçim olmaz mıydı?
Edit: Tarkan varmış. Ne bileyim, daha iyi sesli, en azından nota tutturabilen birini çağırsaydınız len sandal'ın yerine.*
17 eylül pazartesi günü çıkması planlanan, orhan gencebayın 6 yaşında rus konservatuvarından emin tarakçı hocadan keman ve mandolin dersleri ile başlayan müzik hayatının 62. senesi şerefine, 32 ünlü sanatçının kendi seçtikleri orhan gencebay bestelerini seslendirecekleri albüm. albümün konsepti ağırlıklı olarak pop ve rockçuların gencebay eserlerini kendi yorumlarıyla seslendirmeleri.
albümdeki sanatçılar ve okuyacakları eserler ise şunlar:
ek olarak albümden tarkanın hatasız kul olmaz yorumunu dinleme fırsatımız oldu. fiyasko. hele ki tarkanın arabesk okudum, bu versiyon arabesk değil gibi cahilce açıklamaları nevrimi döndürdü. bir sanatkar, okuduğu eserin müzikal yapısından bu kadar mı bihaber olur. tarkan'ın bu büyük şaheserin müzik kategorisinin ne olduğundan bîhaber olması bizleri son derece üzdü. ;ilk defa arabesk okudum.; diyen sayın tarkan, yorumladığı şaheserin kostak ankara ritmi üzerine ustaca yerleştirilmiş country-blues arası gidip gelen elektro bağlama ataklarını, klasik obuanın yaylılar ile armoni yaptığını, altyapısını ise bass gitar, davul, elektro gitar, darbuka ve klavyenin oluşturduğu muhayyerkürdî-uşşak makamında seyir eden türk müziğinin zirvesini oluşturan hatasız kul olmaz olduğunu bilmiyor olsa gerek. orhan gencebayın kendi müziğine arabesk yaftasını kabul etmeyip, kendi özgün müziğim; demeyi tercih ettiğini hiç duymadı mı?
gelelim tarkan versiyonuna. tarkanın sözel yorumu iyi gibi görünse de önceden de değindiğim gibi sanat müziği gırtlağıyla okunması eserin karakteristik yapısına ters. bu eser örneğin ruhi su tarzı heybetli davudi bir yöre gırtlağıyla okunmalı. naif naif sanat müziği hançerelerini bu eser kabul etmiyor. gencebayın o heybetli hatağssızz girişini hatırlayalım. düzenleme fiyasko zaten.bir gencebay eserinin senfonik ve armonik yönünü tıraşlayıp, günümüz pop parçalarının klasik altyapıları ile donatılmış hali şüphesiz içler acısı.
oysa ki eserin gencebay tarafından 1975 yılında düzenlenip stüdyoda kayıt edilen orjinal versiyonu, megastar tarkanın "acaip bi version oluyo" ifadelerini ezecek kadar güçlüdür.
işte o kayıt:
bu da tarkan versiyonu:
fark apaçık ortadadır. 1975 yılında kayıt edilen özgün versiyon, 2012 yılı megastar versiyonun yanında adeta mitolojik öğreti gibi durmaktadır. buradan tarkanın aranje ekibine ince bir sitemde bulunmadan geçemeyeceğim. senfonik yaylıların obuaya kontrpuan yaptığı, akustik davulun blues vari atakları, elektro gitarın bass gitar ile dansı, elektro bağlamanın elektro gitar soloları attığı ve altyapıda kostak ankara ritminin yer aldığı özgün versiyon nerede, tarkanın günümüz pop müziği zihniyeti ile dijitalleştirdiği, bilgisayar tezgahından çıkmış bir bass uğultusuna boğduğu, darbuka yerine dijital drum kullandığı popülist düzenleme nerede; arada uçurumlar var.
eserin orjinal 75 versiyonu değil, 1998 yılında orhan gencebay klasikleri albümünde yer alan versiyonunun temel alındığını duyumsadık. ancak, 1998 yılında gencebay tarafından yeniden düzenlenip yorumlanan versiyon dahi, aranje ekibinin düzenlediği versiyonundan fersah fersah ilerdedir. kendisinden senfoni orkestrası, grup bağlamalar, canlı davullar, obua gibi batı üflemeli sazlarla, tıpkı gencebayın 75'de yaptığı gibi sıraşı dışı idealist bir düzenleme beklerken böylesi basmakalıp ritimlerle eserin orjinalinden uzaklaştırmış olmasının bizde uyandırdığı hüsran ve hayalkırıklıklarını üzelerek belirtmek istiyoruz.
sözü uzatmadan albümde yer alan 5 eser gün yüzüne çıkmış dinlemek isteyenler için:
bu albüm satmaz diyenler için edit: dmc genel müdürü samsun demir'in açıklamasına göre ilk 3 gün itibariyle alınan rakamlar göz önüne alındığında, son 5 yılın en çok satan albümü olmuştur. sadece izmir'de 21.000 satan albüm türkiye genelinde 110.000 gibi bir satış grafiği yakalamış. bu grafikle albümün milyon barajını geçeceği öngörülüyor. bu da son yılların en büyük satış rakamı olacak.
orhan gencebayın sanatçı ve şarkı seçimine kesinlikle karışmadığı albümdür. orhan gencebaydan sadece izin istenmiştir. albümü çıkaran da orhan gencebay değildir. insan kendi kendine saygı albümü mü çıkarır la. *
Orhan Baba'ya yakışacak bir ödül albümüdür. Yaşarken kıymetinin bilinmesi gereken böylesi büyük ama çok büyük bir sanatkara az bile gelir. Dilerim Yaradan 100. yıl albümünü nasip eder.
17 eylül pazartesi günü çıkması planlanan, orhan gencebayın 6 yaşında rus konservatuvarından emin tarakçı hocadan keman ve mandolin dersleri ile başlayan müzik hayatının 62. senesi şerefine, 32 ünlü sanatçının kendi seçtikleri orhan gencebay bestelerini seslendirecekleri albüm. albümün konsepti ağırlıklı olarak pop ve rockçuların gencebay bestelerini kendi yorumlarıyla okumaları.
albümdeki sanatçılar ve okuyacakları eserler ise şöyle;
ek olarak albümden tarkanın hatasız kul olmaz yorumunu dinledik. bence fiyasko. hele ki tarkanın arabesk okudum, bu versiyon arabesk değil gibi cahilce açıklamaları nevrimi döndürdü. bir sanatkar, okuduğu eserin müzikal yapısından bu kadar mı bihaber olur. tarkan'ın bu büyük şaheserin müzik kategorisinin ne olduğundan bîhaber olması bizleri son derece üzdü. “ilk defa arabesk okudum.” diyen sayın tarkan, yorumladığı şaheserin kostak ankara ritmi üzerine ustaca yerleştirilmiş country-blues arası gidip gelen elektro bağlama ataklarını, klasik obua’nın yaylılar ile armoni yaptığını, altyapısını ise bass gitar, davul, elektro gitar, darbuka ve klavyenin oluşturduğu muhayyerkürdî-uşşak makamında seyir eden türk müziğinin zirvesini oluşturan hatasız kul olmaz olduğunu bilmiyor olsa gerek. orhan gencebay’ın kendi müziğine arabesk yaftasını kabul etmeyip, “kendi özgün müziğim” demeyi tercih ettiğini hiç duymadı mı?
tarkan’ın sözel yorumu iyi gibi görünse de önceden de değindiğim gibi sanat müziği gırtlağıyla okunması eserin karakteristik yapısına ters. bu eser örneğin ruhi su tarzı heybetli davudi bir yöre gırtlağıyla okunmalı. naif naif sanat müziği hançerelerini bu eser kabul etmiyor. gencebayın o heybetli hatağssızz girişini hatırlayalım. düzenleme fiyasko zaten.bir gencebay eserinin senfonik ve armonik yönünü tıraşlayıp, günümüz pop parçalarının klasik altyapıları ile donatılmış hali şüphesiz içler acısı.
oysa ki eserin gencebay tarafından 1975 yılında düzenlenip stüdyoda kayıt edilen orjinal versiyonu, megastar tarkan’ın “acaip bi version oluyo…” ifadelerini ezecek kadar güçlüdür.
işte o kayıt:
bu da tarkan versiyonu:
fark apaçık ortadadır. 1975 yılında kayıt edilen özgün versiyon, 2012 yılı megastar versiyonun yanında adeta mitolojik öğreti gibi durmaktadır. buradan tarkan’ın aranje ekibine ince bir sitemde bulunmadan geçemeyeceğim. senfonik yaylıların obuaya kontrpuan yaptığı, akustik davulun blues vari atakları, elektro gitarın bass gitar ile dansı, elektro bağlamanın elektro gitar soloları attığı ve altyapıda kostak ankara ritminin yer aldığı özgün versiyon nerede, tarkan’ın günümüz pop müziği zihniyeti ile dijitalleştirdiği, bilgisayar tezgahından çıkmış bir bass uğultusuna boğduğu, darbuka yerine dijital drum kullandığı popülist düzenleme nerede… arada uçurumlar var.
eserin orjinal 75 versiyonu değil, 1998 yılında orhan gencebay klasikleri albümünde yer alan versiyonunun temel alındığını duyumsadık. ancak, 1998 yılında gencebay tarafından yeniden düzenlenip yorumlanan versiyon dahi, aranje ekibinin düzenlediği versiyonundan fersah fersah ilerdedir. kendisinden senfoni orkestrası, grup bağlamalar, canlı davullar, obua gibi batı üflemeli sazlarla, tıpkı gencebay’ın 75'de yaptığı gibi sıraşı dışı idealist bir düzenleme beklerken böylesi basmakalıp ritimlerle eserin orjinalinden uzaklaştırmış olmasının bizde uyandırdığı hüsran ve hayalkırıklıklarını üzelerek belirtmek istiyoruz.
sözü uzatmadan albümde yer alan 5 eser gün yüzüne çıkmış dinlemek isteyenler için:
orhan gencebay tribute albümü. şarkı ve şarkıcı seçimini kim nasıl yapmış? bilmiyorum ancak; "güle güle sevdiğim" in olmadığı bir albüm olmasını aklım almıyor. bu arada özcan deniz ne allah aşkına? bak serdar ortaç falan mustafa sandal falan da var tamam yani onlara bile tamam da özcan deniz ne ya?
entry bitirirken aklıma geldi editi: güle güle sevdiğim'i başkasının söylememesi iyi olmuş lan aslında, tutar p.ç ederdi şarkıyı.
ayrıyetten editi: kıraç ve funda arar da olaymış eyiymiş aslında...
albümdeki 32 sanatçının hepsinden yüksek performans beklemek tabi mümkün değil ama en azından olanlarınki daha iyi olabilirdi mesela kendi tarzına uygun bir şarkı seçse yaşar her türlü kopartırdı. serdar ortaç, demet akalın, hande yener pek sırıtmadı onlarıda öyle kabullendik artık. her türlü babaya yakışan bir albüm olmuştur hayko cepkin olaydı iyiydi.
herkesin en azından sevdiği bir sanatçının orhan gencebay şarkıları söylediği albümdür .
o değilde ; duman - gönül ve ebru gündeş - dil yarası bomba olmuş .
gerisi de tırt değildir kesinlikle tırt diyen ya liselidir yada meslek yüksek okulunda su süt et ürünleri felan okuyordur .
serdar ortaç tan , demet akalin a birçok değerli(!) sanatçımızın performans gösterdiği albümdür. iyi ki sinan akcil yok. olsa orhan baba ya hakaret olurdu bu.
eleoğlu süperman ve hatta batman'cilik oynarken tanıdık biz gencebay orhanı. ne yapalım bizim de kahramanımız o idi. bize göre değildi öyle uçmak kaçmak, mahallenin namusu korunmalı, tüm büyklerin yardımına koşulmalı, muhtaçların elinden tutulmalıydı. ya isyan ederdi filmin bir bölümünde, ya da sevdiği kıza feyat figan...
ilk o zaman dinledik şarkılarını, yalnızca dinledik duymadık aslında ne anlatmak istediğini, kimi arabesk dedi, kimi varoş... kimi ise avam. ama o hep bildiğini yaptı ve biz yıllar sonra anlayabildik onun Türkiyenin mozartı olduğunu... çok yaşa sen gencebay orhan, yaşa ki hem çocuklarımız tanısın seni, hem de çocuklarını büyüt; yani bizleri...
seksendört adlı grubun kartonete bu ifadeleri döktüğü albümdür.
