ilk yaşandıgında insanın yaşadıgı en güzel duygulardan birisidir.genellikle bayanlar yalana kaçar ama hiç gerek yoktur.yeteneksiz erkek diye aglarlar ama konuşmayı denemezler.orgazm olduktan sonra insan 10 saniye kadar uçar ama 10 saniyeden sonra yere iner ve üstüne bir agırlık biner acıktırır.
an odur ki; an mefhumu silinip gittiginde bilincten, üstümde tanrı heykelleri ve onların kaskatı kocaman elleri vücudumda gezinirken ve gök ile yer, yer değiştiginde bilincsizligimde artık, tüm -sız'lar -lı'larla yer değiştirdiginde işte ve düşüncelerime kazınmıs tüm imgeler kusacakmısım gibi agzıma kadar geldiginde ve güldügümde ve daha da güldügümde; neyzen tevfik işitmiş kulaklarım ilk defa helene'i gördügünde; " güzeller güzeli dorothee, güzeller güzeli doroth..." coskunlugunda fırladıgında geçmişim, tek tek yolar gibi oldugumda tüm 'kötülük çiçekleri'ni; artık ellerim de o kaskatı ve kocaman ellerle birleşiyorsa ve bagırıyorsam tüm duygulardan arınmıs ya da hepsinin pisliginde, duygusuzlugum had safhadaysa işte; hic kimsenin tanımadıgı çiçeklerin kokularını alır bedenim, hic kimsenin işitmedigi sesleri duyar gözlerim ve kulaklarım o ilk acının sarhoslugunu tadar.
zevkten kapkara olmus kulaklarım esrikligin acısiz ve acımasız yollarında gezinir, elimde fahişe utangaclıgını tutar ve dövüşürüm, dövüşürüm ve dövüşürüm; aklımın suratıma kapanmıs tüm kapılarıyla, yeni olan ne varsa önümde düşman kesilen tüm anılarımla, insan olan ve olamamıs, oldurulamamıs yanımla...
öyle olurum ki; sanki sanrıymısım; öyle olurum işte...
