Muhtemelen birkaç sene önce doğu illerinin ücra köşelerinde 10-15 kişilik, sobayla ısınılan, kışın uğranılmayan sınıflarda okumuş, en iyi arkadaşları da burada görevini yapan, kendisinden belki yaşça kat kat büyük olan asker abileri olan, okul giriş çıkışlarında babası veya askerler tarafından okula bırakılıp alınan çocuktur. hakkıdır.
şırnakta veya güneydoğunun herhangi bir ücra köşesinde babasının yanında ona destek olan evledı doğal olarak onun faydalandıklarından faydalanacaktır. herkes güneydoğuda mı diye düşünen yazarlar olacaktır. son zamanlarda terör öyle bir duruma geldi ki istanbulda da güzel bir kızımız bombalı saldırıda hayatını kaybetti. konuşmadan önce düşünmek gerek, insanlar sadece yaptıklarının karşılığını alıyor, kimse kimseye fazladan beleş hayat sunmuyor. bu tip konuşmalarınızı gidin akpli arkadaşlarınızla kahvede yapın, adamın canını sıkmayın.
asker olanların hayatlarını yaşayamadığı, oğlunun, kızının hanımının rahat ettiği gerçeğine bir kanıttır.
askerde vatan millet uğraşırken her türlü sosyal yaşantıdan uzak kalan beyimizin çoluğu çocuğu rahat yaşamaktadır. bu da askerimizi bir nebze olsun rahatlatmaktadır. zaten günümüzde askeriyenin altından girip üstünden çıkılıyor. şimdi bir de bu mu kaldı kardeşim diyor insan içinden. ayıp yahu!
babası şehit olan polislerimizin çocuklarına da polis olmaları için öncelik tanınıyor sırada ki başlık bu mu kardeşim? ah kardeşim...
türkçe'ni seveyim dediğim durum.
"sen zaten o beş kuruşun hesabını yapıyorsan senin değerin kaç kuruşluk" diye sormak isterim, ben bunu söyleyen kişiye...
--spoiler--
o çocukların vatana ne gibi hizmeti olmuş da biz dışarda kolaya 5 lira verirken o içerde 50 kuruş vermekte.
--spoiler--
(bkz: atma recep din kardeşiyiz)
5 liraya kola içiyorsan zaten takıldığın mekanı sorgula. 2.5 litre kola 2.75 be insaf. ayrıca dışarıda 1 tl olan kola 85 kuruştur efenim. hayır, sizin babalarınız eve sağ sağlim dönüyor, veya oturduğunuz yere heran füze atılıp atılmama korkunuz yok. sonra gelip yazın efenim kim tutar sizi. bu stresle yaşayan adam ve ailesi de aynı stresi yaşıyor. 15 kuruşun lafını edin efenim.*
Türk milletinin varlığı uğruna canını vermekten kaçınmayan şanlı ordumuzun subay, astsubay, erbaş ve erlerini, bu uğurda onlarla birlikte ayı sıkıntıları çeken, canlarını dahi veren saygıdeğer ailelerini de saygı ve minnetle anıyoruz.
Ordumuz varlığımızdır.
bu ülkede ne askerler ne de aileleri refah içinde yaşamaktadır. bir asker çocuğu olmak zor iştir. doğuda kimsenin beğenip gitmediği yerlerde okumaya yaşamanı sürdürmeye çalışırsın. peki neden? bu ülke daha rahat yaşanılan bir yer olsun diye. şimdi ordu evindeki 50 liralık kolamı sorun oldu?
doğuda zor şartlarda yaşayan biz asker çocuklarına bilmediğin yerlerde asker çocuğu olduğunu söyleme kimseye dememiz öğretildi. artık büyük şehirlerinde doğulardan farkı kalmadı.yıllardır en güvende olduğuma inandığım, en özgürce saat hesabı yapmadan sokaklarında dolaştığım, çocuk yaşta bile tek başıma alıp başımı çıkıyorum diyip çıktığım yer lojmanlar bile güvenli değil.Son günler de ülkemde neler olduğunu insanların neler söylediklerini anlayamıyorum, olanlara inanamıyorum. Nedir bu dönenler, neden türk insanının en güvendiği kurum olan TSK bu kadar yıpratılmaya çalışılıyor ve insanlar bu oyuna geliyor. TSK zaten personeliyle, personelinin ailesiyle, hatta çaycısıyla terörle en iç içe yaşayan kesim değil mi. neden terörden bile sorumlu olarak gösterilmeye çalışılıyor. nasıl adice, nasıl bir tutum bu, nasıl insanlıksız bir itham. 'BEN 26 YıL TÜRK SiLAHLI KUVVETLERiNE HiZMET ETMiŞ ŞEREFLi BiR TÜRK ASKERiNiN ÇOCUĞUYUM VE BABAMLA GURUR DUYUYORUM. BABAMIN MESLEĞi iLE GURUR DUYUYORUM. HERKESE SÖYLÜYORUM BEN ASKER ÇOCUĞUYUM BEN ASKER ÇOCUĞUYUM!!!''
Türk ordusuna karşı yürütülen psikolojik savaşın kullanılan insanlardan oluşan küçük militan kadrolarının etkinlikleri sürüyor.
Ordumuz yıkılmaz kalemizdir!
tarihi boyunca Bütün hainleri altetmiş ve çiğnemiştir.
düşünme yetisini kaybetmiş yazar söylemi.
o çocukla aranızdaki farkı söyleyeyim ben:
sizler * her akşam aynı saatinde yada ne bilim can güvenliği sorunu olmadan babalarınıza kavuşurken, o çocuk yıllarca karlı puslu havalarda dağa yada ölüme gönderdiği babasıyla buluşma hayalleri içinde uykuya daldı. öyle bir psikolojiyle okudu. tek babası değil kendi can güvenliği de tehlikedeydi, gittiği okul kurşunlanmıştı belki.
bu nedenle hem askerler hem de aileleri herşeyi sonuna kadar hak eder.
yani batıda geçirilen iki yıllık rahat süreç neden bu kadar batar oldu, anlamıyorum.
şunu da anladım ki; bu işin içinde olmayan herkese hariçten gazel okumak kolay, gerçekten.
