cok önyargılı gittiğim ancak şehre ilk girdigim andan beri hayran bırakan şehir.
sehrin bir ucundan bir ucuna teleferik (2,7 km) gidiyor bir yandan insanlar parasütle daglardan denize doğru atlıyor, tiyatrosu, her türlü magazayı bulacagın sevimli sokaklarıyla (şükür ki avm çılgınlıgı buraya ulaşmamıs hala sokakta dolaşarak alışveriş yapabiliyorsun) insana kendni hemn sevdiren sehir.
insanlarını görünce bunlar insansa ben neyim diye düşündüren yakısıklı genclerin, güzel kızların şehri.gelirken nedense hep kara kuru insanlar var diye düşünüyordum sasırdım.
bir de herkes memleketini asırı seviyor ve sahipleniyor olacak ki dükkanların adı hep güzel ordu, ordulu bilmem neci bilmem ne ordu canım ordu gülüm ordu vs. ilçe isimleri bile sempatik kumru, mesudiye, aybastı, gürgentepe gibi..
çok şirin ve yaşanılası ama vakit geçirmek için simit evleri ve pastanelerden başka şansınızın olmadığı, insanlarının aydın bir kafa yapısına sahip olduğu ve türkiye'de kitabın en ucuz satıldığı il.. özel bir tespit olarak da kızlarının çok güzel olduklarını söyleyebilirim..
Ordu ili 37-38 derece doğu meridyenleri, 40-41 derece kuzey paralelleri arasında yer almıştır. Doğuda Giresun, Batıda Samsun, Güneyde Sivas ve Tokat, Kuzeyde Karadeniz ile çevrilidir. ilin sorumluluk sahası ise 115 km. genişlik, 62 km. derinliğindedir. Kıyı 60 mil uzunluğunda olup küçük koy ve körfezleriyle de deniz araçlarının kolaylıkla barınabilecekleri yer ve plajlara sahiptir. ilin alanı 6001 km2 dir. 1997 nüfus sayımına göre il genel nüfus 858.576 olup, kilometre kareye 14.3 kişi düşmektedir. Fındığı ile ünlü olup Türkiye'nin fındık üretiminin çoğunu karşılamaktadır.
ilçeleri:
Akkuş, Aybastı, Çamaş, Çatalpınar, Çaybaşı, Fatsa, Gölköy, Gürgentepe, Gülyalı, ikizce, Kabadüz, Kabataş, Korgan, Kumru, Mesudiye, Perşembe, Ulubey ve Ünye' dir.
karadeniz'in en güzel şehri.
gayet modern insanların yaşadığı, vonalı celal'e, denizciler dondurmacısına ve meşhur pidecisine ugramadan dönülmemesi gereken memleket.
deniz kokulu kent.
