deniz üzerine kurulan dünya üzerindeki 2. havaalanına evsahipliği edecek memleketim. eğer ak parti bunu başarabilirse zannediyorum hayatında hiç uçağa binmeyecek insanlar 150 yıl daha ak partiye oy atmaya devam edecek.
karadenizin incisidir.. istanbul'da doğsam da memleketimdir.. o masmaviii denizini özledim lan, uzun zaman oldu gitmeyeli.. benim gibi istanbul'da doğup büyüyen insanlar için stres sonrası kaçıp gidilecek cennettir.. en son 1999 yılında çocukken gitmiştim, 14 sene olmuş ya la.. yuhaaa.
istanbul'a tercih edeceğim memleketim. çok özledim lan. ılk defa 2 yıl ayrı kaldım eski fotoğraflardan bakıyorum. boztepe'ye yürüyerek çıkmayı özledim lan.
gerçekten hatun kaynayan şehir. gidin görün derim. istanbul'daki götü kalkık kezbanlar da yok bu şehirde. hatunlar baya baya bakımlı.
ayrıca teleferik de gayet güzeldir. yukarı çıkarken korkarsanız eğer inişinde alışkanlığın kolaylık yaşatacağını hiç düşünmeyin. ben inerken teleferikle ilgilendim aşağı bakmamak için. destek direklerine geldiğinde kabin sallanınca pek yapacak bir şey kalmıyor ama iyidir.
cok önyargılı gittiğim ancak şehre ilk girdigim andan beri hayran bırakan şehir.
sehrin bir ucundan bir ucuna teleferik (2,7 km) gidiyor bir yandan insanlar parasütle daglardan denize doğru atlıyor, tiyatrosu, her türlü magazayı bulacagın sevimli sokaklarıyla (şükür ki avm çılgınlıgı buraya ulaşmamıs hala sokakta dolaşarak alışveriş yapabiliyorsun) insana kendni hemn sevdiren sehir.
insanlarını görünce bunlar insansa ben neyim diye düşündüren yakısıklı genclerin, güzel kızların şehri.gelirken nedense hep kara kuru insanlar var diye düşünüyordum sasırdım.
bir de herkes memleketini asırı seviyor ve sahipleniyor olacak ki dükkanların adı hep güzel ordu, ordulu bilmem neci bilmem ne ordu canım ordu gülüm ordu vs. ilçe isimleri bile sempatik kumru, mesudiye, aybastı, gürgentepe gibi..
adana'dan kopup geldiğimde buralarda ne yapacağım diyordum fakat 2 aydır hiç zorluk yaşamadım diyebilirim, küçük falan sahili yaylası insanları yeter yaşanılacak şehir bu olsa gerek.
not: bunu yazmamda ki en büyük etken 4 arkadaşımın 4+1 eşyalı eve 300 lira gibi bir fiyatla çıkmasıdır.
yeni not: 5 arkadaşım da deniz manzaralı 2 katlı eşyalı 6+1 eve 500 lira veriyorlar, ne oluyor olum bu şehir de?
Aslında deresinin yukarı akmadıgını hatta son zamanlarda ordudaki derelerin asagı yonde bile akmadıgını insanlara bir turlu acıklayamadıgım memleketim. Yesille mavinin harika dengesidir ordu. Ozledik mi, ozledik.
bir hafta önce taşındığım şehirdir, alışmaya çalışmaktayım. yoroz tepesine çıkmakla başladım, tam anlamıyla görsel şölendir bunu idrak ettim, mavi&yeşil sözlük.
(bkz: oksijen çarpması)
Şu sıralar fena halde gözümde tüten memleketim. insan uzak kalınca anlıyor o küçük mavili yeşilli sahil kentinin değerini. Neyse ki kavuşmaya az kaldı.
