Ordan Burdan
Şu hayat ne garip değil mi? Zaman,yaşam,sevgi,umut... Ne kadar değerli şeyler. Zamanın akmasını hiç bir şekilde engelleyemiyoruz,zaman geçtikçe ölüme yaklaşıyoruz. Bir de ölüm var,ölüm herkesin sonu. Ölümün nasıl bir şey olduğunu bilmiyoruz belki de öldüğümüzü bile anlayamayız kim bilir. Ne kadar garip şeylerle yaşıyoruz. Bu hayata bir daha gelir miyiz bilmiyoruz o yüzden tek bir kez geldiğimizi düşünüyoruz. Bu böyle ama insanlar neden bunun bilincinde değil? Bilincinde demek ne yapmasını beklemek ki? Adam öldürmemek mi, hayata hızlı atılmak mı? Aslında bunlar bilincinde olanın da yapmasının doğal karşılanabileceği durum, yanlış olsa da.
Ne yapmalıyız , ne yapmamalıyız, kime göre yapmalıyız? Karışık bir durum. Umut ve inanç mı acaba bunun çıkar yolu? 'Umudunu kaybetme ve inan.' Neye inan ,neye karşı umutlan? Bence en iyisi kendine inan ve kendine karşı umudunu kaybetme. Neden böyle? Çünkü benim istediğimi benden başkası benim anladığım kadar anlayıp,o doğrultuda uygulayamaz. Bence en önemlisi benliğimize sahip olmak.
