insan hiç bilmediği bir şeyin eksikliğini hissetmez normaldir. Opera evimin dibinde olmasından mıdır bilmem ama operaya giderim ve de çok severim. Ama opera sanatçılarının egosundan da tiksinirim. Sanki dünyanın en ulaşılmaz insanıymış gibi davranırlar ve sırf bu yüzden çoğu zaman gözlerim kapalı şekilde koltuğa kurulur işin müziksel kısmının keyfini çıkarırım.
edit: bu yazı için eksilenmekten onur duyuyorum. bir insan birşeyi denemeden nasıl onun yanlış olabildiği fikrine varır ki.. netice bu bir uyuşturucu yada zararlı madde değil. sanat herzaman desteklenmesi gereken bir minvaldır çünkü bu işi gerçekte icra edebilme yetisi oldukça azdır. elbetteki zevkler ve renkler tartışılmaz ama sanatın bu kadar kaymak bir tabakasınıda anlayamayan insanın zihinsel alanda sorunları vardır.
beğenip dinlemezsiniz evet.
ama bunun gerekesizliğini söylemek cehaletin ortasında yaşamışlığın kanıtıdır.
cahil olmanın etiketidir.
