grilere boğulmuş dünyada idealist olmaktır istanbul insanı için. bakın gidin bi sahil kasabasına, bi sakin anadolu şehrine, kasabasına, inanın buralarda onurlu olmak daha kolay. paranın girdiği yerde zor olan eylemdir.
onur isimli arkadaşı haddinden fazla benimsemesinden ötürü oluşan durum. ibrahimli yaşamak, berkecanlı yaşamak, duygulu yaşamak gibi türleri vardır (!).
yiğit bulut'u düşününce akıllara gelen şey. insan ne için yaşar? onur mu? aklıma braveheart'ın bir sahnesi geliyor ve evet diyorum (anlatmaya üşenmek). ama bir de bunu hiç siklemeyen faydacı bir adam gibi düşübüyorum ve hak veriyorum. belki de onurdu, gururdu siki sikine yaşıyoruz... olamaz mı?
