ergen kız kardeşimin kendine kitap alırken beni de düşünüp - senin kuşaktanmış seversin sen böyle şeyleri - diyerekten aldığı ve de benim dün itibariyle okumaya başladığım kitabı yazan hoş sohbet kişi. yazar demiyorum. yazdıklarını beğenmediğim için değil. edebiyat nutku da atmayacağım. zaten o kadar bilgimde yok. yazar demiyorum çünkü öyle deyince samimi olmuyor. oysa benim okuduğum kitap samimiyetten dökülüyor.
yorumunu da, anlatımını da sevdim. ayrıca belirtmeliyim ki böyle bir internet fenomeni olduğunu düne kadar bilmiyordum. twitter kullanmamanın zararları işte *
kardeşimin benim kuşak dediği adam kitabı yazma tarihinde 38 yaşındaymış. ben kaçım 25. sarışın bi o kadarda ergen kardeşime soruyorum nasıl aynı kuşak oluyor len diyorum. senin çocukluğunda da video yok muydu diyor vardı diyorum. e tamam işte aynı jenerasyon oluyor diyor. bi de ekliyor -benim tanıdığım ilk elektronik alet dvd playerdı taam mı.-
ben mi teknolojiye geç kaldım, teknoloji mi birden gelişti anlayamadım. yaşlanıyor olmamda diğer ve küçük bir seçenek ama o konuya girmek istemiyorum.
kibrit kutusu kadar kültürü, dağ gibi egosu olan yazarımsı.
kendisine yazdığım 'bol ego, bolca küfür, çok az bir bilgi düzeyi.. işte sizi özetleyen cümleler' eleştirisinden sonra bana 's.. git okuma o zaman' yazıp engellemiştir.
'yüzmeyi unutmuyorsun, bisiklete binmeyi unutmuyorsun, araba kullanmayı unutmuyorsun da, eski sevgilini mi unutuyorsun yalancı piç?' tweeti ile kendini bir kez daha sevdirmiş yazardır kendileri.
-"gecenin çiyi gözlerimde birikirken, senin puslu dudakların kimleri öpüyordu?" türü cümle kuran bir erkeğin, çektiği ızdırabı sikeyim.- diyerek bi bayan olmama rağmen o erkeğin hissettiği acıyı göz kapaklarıma kadar taşıyan yazardır.
kitaplarındaki samimiyeti hissettiren sözcüklere dışarıdan bakıp evirip çevirip güzel noktalara değinen twitter yazarlığından kitap yazarlığına geçmiş insandır. sevilir, sayılır, takip edilir.
