Yaşar'ın eskimeyecek, zaman zaman da birçok dinleyen için özel olacak nefis parçasıdır.
Herkes içinden bir bölüm seçebilir.
Benimkisi ise
"şimdi sen mi, ben mi kim suçlu?
Kimse yar..."
Hiç kimse suçlu değil... Olması gerektiği gibi olur bazı şeyler. Bu olurken de illa bir mutlu sona varması gerekmez. Sonu gelmez bazı birleşmelerin de ayrılmaların da...
büyük usta gheorghe hagi futbola veda ettikten hemen sonra trt'nin onun anısına hazırladığı belgeseldi. mayıs 2001'de trabzonspor'a 4-0'lık maçta attığı golü gösterirken arkada ilhan irem-anlasana falan çalardı. attığı harika goller blur efektle falan gösterilmişti de iyice hüzün basmıştı. gençliği, olgunluk çağı, tükenmeye yüz tutan yılları ve en sonunda galatasaray'la yeniden doğması... ne olursa olsun benim gibi her koyu galatasaray'lıyı hüngür hüngür ağlatabilmiş, en azından gözleri doldurabilmiş bir belgeseldi... ayrıca yönlendirmeye kurban gitmiş ama belgeselin gerçek adı "10'un vedası" şeklindeydi...
-ellerin eskisi gibi beyaz mı?
-bana bunları o ellerle mi yazdın?
sözleriyle insanı düşündüren şarkı. acaba o iki mısrayı dökerken kelimelere neler gelir insanın aklına da sorgular sevgilinin ellerin beyazlığını? ellerini seyretmeyi sevdiği için mi, ellerini tuttuğu zamanki ruh halinde olduğu için mi? türlü türlü düşüncelere sürükleten şarkıdır. **
