onu son gördüğümde
ıslak kaldırımlarda dönüşü imkansız yollar çizip
umarsızca şarkılar söylüyordu
ve hava akşama çalıyordu
kızıl ağaçların gölgeleri yankılanıyordu
bir limanda yakıyordu martı çığlıklarını
karnına çekip dizlerini
sancılı bir gidiş bırakıyordu yerine
onu son gördüğümde
tüm ıssız yalnızlıklarından sıyrılmış
batyışına doğru yol alıyordu güneşin