onsuz yaşayamayacağın birine veda etmek

herşeyden önce kimsenin vazgeçilmez olmadığını öğrenmeli.

hem de bir daha görememe pahasına bile olsa da veda etmektir. gitmiştir, toprak olmuştur. helallik istenir son bir defa cevap veremez...

onun yok oluşunu ve asla ve asla hayatta hiç bir zaman göremeyeceğin bir umut dahi olmamasıdır. kolun kanadın kırılmış gibidir, düşünmek istememişsindir vedasını, aklına bile getirememişsindir.

mecburidir bazen bu vedalar... ilk aşık olduğun adamdır. babandır...

rüyamda göreyim özlem gidereyim diye her gece dua edersin artık... gitmiştir, son vedasını etmiştir.

onsuz yaşamayacağını düşünmüşsündür hep, ''nasıl yaşarım ki, onsuz hayat asla olmaz ki'' dersin...

hayat hep sevdiklerini elinden almıştır, hele ki en sonuncu en çok sevdiğin, bir gülüşüne canını verebileceğindir. o zamandan sonra kimseyi sevemem diye düşünürsün...

çık ordan sen yaşa ben gireyim diye haykırırsın yada beni de al yanına olmuyor sensiz olmuyor işte diye bağıra bağıra ağlarsın.

alışmak zordur, alışanları görürsün şaşırırsın, yanar yanar için. içn içn kanar, kor olun kalbin. boğazına bir düğüm saplanır yutamazsın...

allah kimseye onsuz yaşamayacağı birine veda ettirmesin, hem de sonsuza kadar göremeyeceği birine...

görsel

çok anlamsız durum. senin annen bile öldükten sonra hayatına devam ediyorsan neyleyin başka birini.

Yoo yaşarsınız, neden yaşayamayacaksınız ki? O "biri" oksijen molekülü mü? Öyleyse anlarım.

Başlıktan o kadar ozguvensizlik ve çaresizlik akıyor ki kusasım geldi.

Zaten zeki olduğumu biliyorum. illa bir şey söyleyeceksen bana bilmediğim bir şey söyle ve git biraz kendine özgüven kat.

sadece ailedir. aileden ötesi yalandır. bazen ailede yalandır fakat el oğluna el kızına hiçbir zaman güven olmaz. hele üzülmeye hiç değmez.