mevlana'nın güzel sözlerinden biri.
düşünüyorum da, çok sevdiğimiz kişilerden mutlaka günün birinde ayrılmak zorunda kalıyoruz, ama sevmediğimiz kişilerden ne kadar çabalasak da kurtulamıyoruz.
benim için durum böyle en azından...
sözlükte bile bu böyle. çok sevdiğim ve iyi anlaştığım kişiler, silik oluyorlar ya da sözlüğü bırakıyorlar. *
yani severken çok bağlanmamak lazım ki, o kişi elimizden alınmasın.
yaşadıklarımdan yola çıkarak, bu söze sonuna kadar inanıyorum.
Sindire sindire, yutkuna yutkuna okunması gereken bir yazının, ilk cümlesidir.
" Onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım. Mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydıgın yar bile bir gün el olur. Aklın şaşar. Dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur... Öyle garip bir dünya; olmaz dedigin ne varsa hepsi olur... Düşmem dersin düşersin, şaşmam dersin şaşarsın. En garibi de budur ya, öldüm der durur, yine de yaşarsın. "
