Bu şarkıyla sayın cahil bükücü yazar burada paylaştığında tanıştım. Bu yüzden kendisine minnettar mı olmalıyım yoksa şarkının hissettirdikleri yüzünden darılmalı mıyım bilmiyorum *
"rengarenk bir bataklığın içinde
batışını izlerken hayatımın,
gecenin sessizliğine direniyorum,
içimdeki yalnızlığın gürültüsüyle.
-
her gün kendini yine sevdirir,
sonda beni yine öldürürdün.
bana kalpsiz diyorlar,
seni hiç tanımadılar.
-
dudakları jilet gibiydi
öptükçe kanamak isterdim.
-
Beni böyle görseler,
Onlar bile üzülürler..."
"
Rengarenk Bir Bataklığın içinde
Batışını izlerken Hayatımın,
Gecenin Sessizliğine Direniyorum,
içimdeki Yalnızlığın Gürültüsüyle.
Adı Geçen Geçmeyen insanlar,
ismini Unuttuklarım Beni Affetsinler.
Parçalanmış Dudaklar Kırdığım Kalpler,
Beni Böyle Görseler
Onlar Bile Üzülürler...
Her Gün Kendini Yine Sevdirir,
Sonda Beni Yine Öldürürdün.
Bana Kalpsiz Diyorlar,
Seni Hiç Tanımadılar.
Dudakları Jilet Gibiydi
Öptükçe Kanamak isterdim.
Bir Kalp Müzesi Vardı içinde.
Hepimizi Avutan Bir Şeyler Var,
içimizde Yaralar Kafamızda Dumanlar.
Yazdığım Şarkılar Bozduğum Bedenler,
Beni Böyle Görseler
Onlar Bile Üzülürler.
"
