"just a stranger on the bus trying to make his way home" sözüyle ya gerçekten yanımdan geçip gittiyse, otobüste göz göze geldiğim insanlardan biriyse sorusu kendime sorduran şarkı.
sırf dinlediği için bu şarkı yüzünden günaha girdiğini düşünen kişilerin dinlemeleri gereksiz olan şarkıdır. çünkü joan osborne şarkıda tanrının varlığını sorgulamamaktadır, tanrı nasıldırı sorgulamaktadır. ona duyduğunuz sevgi korkunuza basmıyorsa dinlemeyin, şarkıyı dediğim noktadan sonra yoruma açık, kendinizi kötü hissedebilirsiniz.
türkiyede bu şarkı yapılsa kesinlikle yer gök inler, şarkıyı yapan kişinin adına hukuksal süreçler başlatılır, ahlaksızlıkla suçlanıp toplumdan itiliridi... joan osborne otur tanrıya dua et müslüman değilim diye... just a slob like one of us hadi söyle bunu bu ülkede bak bakalım napıyorlar sana... rock müziğin yasaklanması tartışılıyor bu ülkede..
şarkıya gelince huzur veriyor mutlu ediyor, gitar solosu adamı rüyalara götürüyor ve orada bırakıyor... dinlemek isteyenler için;
unutturamadıklarıyla özel arşivimden bir parça.
okyanus ötelerinde köhne, salaş bir pub'un köşesinde 1-2 arkadaşla geçen muhabbetin arka fonu.
arkadaşlarımla koyu sohbete dalmıştık belki de, kahkahalar yükseliyordu masamızdan ama içimden o an sadece "seni çok özledim" diye geçiyordu.
ilk dinlediğim zamanlarda aşık olduğum parçadır. sözleri de harikadır, özellikle tanrı'nın adını sorguladığı ilk sözlere dibim düşmüştür.
unutmadan edit: yanlız klibine çok uyuzum.
