anathema'nın kaliteli -kaliteli pek yeterli değil ama- şarkılarından biri daha. ardından parisienne moonlight dinlenir. bu hem bir kendine geliş hem de kendinden geçiş hareketidir. bünyeden bünyeye değişir.sözleri:
How I needed you
How I grieve now you're gone
In my dreams I see you
I awake so alone
I know you didn't want to leave
Your heart yearned to stay
But the strength I always loved in you
Finally gave way
Somehow I knew you would leave me this way
Somehow I knew you could never stay
And in the early morning light
After a silent peaceful night
You took my heart away
And I grieve
In my dreams I can see you
I can tell you how I feel
In my dreams I can hold you
And it feels so real
I still feel the pain
I still feel your love
I still feel the pain
I still feel your love
Somehow I knew you could never, never stay
And somehow I knew you would leave me
And in the early morning light
After a peaceful night
You took my heart away
I wished, I wished you could have stayed
gecenin bir köründe dinlendiği takdirde önce insanı ardarda sigara yaktırmaya teşebbüs ettiren, daha da ileri gidip bir de arkasından parisienne moonlight dinlerseniz gözlerinizi dolduracak hatta ağlamanıza sebep olacak parçadır. yamulmuyorsam vincent cavanagh bu parçayı ölen annesi helen cavanagh için yazmıştır. parisienne moonlight'ta danny cavanagh tarafından yazılmış olup annenin cevabı olarak değerlendirilebilir. zira lee douglas'ın parçayı sölemesi bende o izlenimi uyandırdı.
Parisienne moonlight ın bu şarkıya cewap olarak yazıldığı söylenir.danny bu şarkıyı sewgili için diil annesi için yazmıştır ama olsun her türlü ayrılığa yakışan bir parçadır.in my dreams ı can see you,ı can tell you... kısmında insanın içini acıtır adeta...
bir ayrılığın acısını taşıyorsanız hala ruhunuzda bir yerlerde,hele birde biraz içkiliyseniz dinlediğinizde hüznü hissetmekten öte yaşamayı seçersiniz bir süreliğine...
istiklal caddesinde gecenin geç saatlerinde iki arkadaşın ellerinde saraplarla tunele inerken soyleyebileceği ve ulu orta yerde hungur hungur aglayabilecegi sarkıdır
ölen anneye(daha doğrusu intihar eden!) yazılmış(helen cavanagh), aslında ayrılan sevgiliyle hiç bir alakası olmayan bir anathema destanı. belki de anathema'nın neden bu kadar depresif olduğunu görmemiz açısından en önemli anathema eseri. 4** senedir neredeyse her gün dinliyor da olsam her dinlediğimde ağladığım şarkı*.
