1964 yılında yayımlanan herbert marcuse eseridir. marcuse kitabında hem Batı kapitalizmini hem de komünist toplumları yoğun biçimde eleştirmiştir. yoksullaşmanın giderek artacağını ve sömürülen sınıfın bilinçlenmesinin devrime yol açacağını savunan Marx'ı eleştiren Marcuse, sanayileşmiş refah toplumlarının işçi sınıfını kendi içinde erittiğini, bu sürecin tüketim özlemi, yüksek ücretler ve medya yoluyla sağlandığını söylemiştir. geleneksel toplumlardaki fonksiyonel baskının, üretimin büyük bir hızla arttığı günümüz refah toplumunda fonksiyonel olmaktan çıktığını ve bir üst baskıya dönüştüğünü öne sürmüştür. Üretimin tek amaç olduğu günümüzün sanayi toplumunda, çok boyutlu bir varlık olan insan ona göre, tek boyutluluğa indirgenmiş ve kendisine yabancılaşmıştır. marcuse, eleştirilerinin ardından, estetik ve biyolojik değerlerin yüceltildiği bir toplum arayışına girmiştir.
