sevgiliyle yolları ayırdıktan sonra onsuz da yaşayabiliyormuşum denmesine sebep olan düşünce.
herkes o an için gerçekten mükemmeli yaşadığını sanar oysaki mükemmel diye bir şey yoktur. hiç kimse için mükemmel ilişki, mükemmel insan yoktur. bu düşünceye sebebiyet veren şey yaşanılan anın güzelliğidir.
hayatını bir temele oturtmadan yaşayan bir insan aşık olup ilişkiye başladığında bu soruyu sorabilir.
halbuki aşktan önce, ana baba dostlar ideoloji meslek din vs bunlarla alakalı bir doluluk sağlanırsa,
"anlamsız hayat" sevgili ile anlam kazanmış olmaz. sevgili hiç tadılmamış hisleri, anları verir, ayrıdır o yönden.
ancak onunla doğmayan insan niye onsuz ölsün?
