john carney yönetmenliğinde, 2006 yapımı, romantik aynı zamanda müzikal yer yer de dramatik bir film.
Ayrıca; filmde, ana karakterlerin fakirliğini ve özentisizliğini kamera öyle güzel yansıtmış ki, her an sallanan ve özentisiz görünen(!) kamera çekimlerine hayran kalmamak elde değil.
trollük yapıcam derken kansızlık yapan yazardır. ne oldu şimdi ölü üzerinden eksi oy alıp kendini rahatlattın mı? bu kadar mı ilgiye muhtaç ve basit adamsınız? ne istiyorsunuz olm siz onu verelim de bitirin artık şu aptallıklarınızı. gerçek hayat ezikliğinizi burda trollükle kapatmaya çalışıyorsunuz anlıyoruz, hatta sinekten bile düşük iq seviyesiyle yaşadığınıza da inanıyoruz ama böyle ölü bir insan üzerinden yapılan kahpeliğin lüzumu yok. içimden geçenlerden dilimin ucuna gelenleri sıralamamak için zor tutuyorum kendimi. bir insan bu kadar işi karaktersizliğe götüremez. alın olm ya tüm artı eksi puanlarımı tüm ileti sayılarımı hepsini alın siktir olun gidin artık. ne istiyorsanız onu alın nickide alın mailide alın al mk facebook hesabımıda verim derdin paraysa para vereyim böyle karaktersizliğini gösterme. mk bu yeni nesil liselileri sabun yapıp o sabunla 31 çekmek lazım.
Besiktasin galatasarayi yendigi bir aksam juventus formasiyla yolda yuruyen bir genci, insanlarin gozu onunde dove dove olduren hayvanlari seven yazar.
Hatta sahsen ben o dovenlerden biri oldugunu dusunuyorum su entry lerden sonra:
(#17632072)
(#17632229)
müzikleriyle öyle bir açar ki; geride kalmış yaşanmış hayatınıza dair acı yaraları. önce bi yutkunursunuz, ağlayacak gibi olursunuz ama sonra bir 'olsun' kelimesine sığdırırsınız ya her şeyi. öyle bir film işte bu.
kendi geçmişlerinde.. yaşanmışlıklarında kala kalmış iki insanın kesişen hikayesi ya da tam bulmuşken kaybettikleri, gittikleri.. öteye değil; esas ait oldukları yere, geçmişe gidişleri.
çok naif sıcacık amatör ruh lakin güçlü etkili bir film. özellikle müzikleriyle insana ziyafet çektiren adeta onu doyuran bir film. tekrar seyretme/dinleme isteği bırakan arşivlik bir film.
