Ne demek insan ölümlerini kıyaslamak.Bu şehit ona daha çok üzülün o uyuşturucu kullanıyo ona az üzülün.Kendinize gelin,madem çok duyarlısınız insan hayatının ölçülebilir değeri yoktur. Aynı insan,aynı allahın kulu.saçma sapan başlıklar açmayın.
az önce yayınlanan show haberin başında şehit haberleri uzun uzun verilmiştir, haberin sonunda da kısaca amy winehouse ölümündeki gelişmelerden bahsedilmiştir. basının şehit olaylarını örtbas etmek için amy winehouse haberleri yaptığı külliyen yalandır, 2 gündür haberden habere, kanaldan kanala geziyorum ilk defa az önce izledim amy nin ölüm haberini.
zaten şike olayları varken amy ye ihtiyaç yoktur, bu ülkede futbol izlenir, bu ülkenin %90 ı amy falan takmaz. her olayda şehitlerimizi öne sürmek ne derece samimi bilemiyorum. şehitlerimiz nerede? amy nerede? gittikleri yer aynı mı? saçma sapan bir kıyaslama, tamamı ile ezik bir kıyaslama olarak görüyorum. 27 yaşında gencecik bir insanın gözler önünde ölmesine üzülen insanları kafaya takacak kadar rahatsız bünyelerin, oturup şehitler için dua ettiklerini de düşünemiyorum. amy için üzülen bir türk vatandaşının şehit haberlerine karşı da duyarlı olabilmesi muhtemeldir ama bir ölüye üzülenleri kınayanın vicdanından şüphe ederim.
yakında amy winehouse tişörtleri ve yarışmalarda amy'nin şarkılarını söylemeye çalışan gençler görürseniz şaşırmayın.amy büyük sanatçıydı ama benim huzurum için şehit düşen askerin tırnak ucu kadar değerli olamaz gözümde.
alakasız olan şeydir. yahu ister amy winehouse olsun ister şarapçı ilhami abi bu hayattan biri göçüüp bilinmeze gittiğinde insan olan herkesin içinde bazı duygudurumlar yaşanır. bu önermeyi öne süren insanlar amy winehouse üzülen insanların şehitlere üzülmediğini nereden biliyor anlamıyorum. artık bu insanların yerine konuşmak ve düşünmek -ki çoğu kendi yerine düşünemezken- kronik bir hastalık halini aldı. aklım almıyor yani sanane insan ona da üzülür ona da sonuçta uyuşturucu bağımlısı dahi olsa amy winehouse da bir insan ve genç yaşında hayata veda etti insan düşünmeden edemiyor belki o da yaşlanmayı düşünmüştü kendini kaç kere hayal etmişti yaşlı haliyle. her neyse artık şu klavye başında atıp tutma olaylarını askıya almamız ya da tamamen kaldırmamız gerekiyor bence.
kimse kimsenin kalbindeki, aklındaki üzüntüye sevince pranga vuramaz...
şehitlerimiz mi önemli uyuşturucu müptelası bir kadın mı? diye akla soru getiren başlık. Cevap belli tabiki. Ama maalesef insanımız aklına bunu getiremiyor. iki meme, bi popoya şehitlerimizden daha çok üzülüyoruz.
şehitlerimiz mi önemli uyuşturucu müptelası bir kadın mı? diye akla soru getiren başlık. Cevap belli tabiki. Ama maalesef insanımız aklına bunu getiremiyor. iki meme, bi popo şehitlerimizden daha çok üzülüyoruz.
ne kafası yaşıyosunuz anlamadım ki trollük desen ölen insanlar var konu da bir ilerleyin. aynı anda 2 şeye üzülememe sorunsalı mı yazalım alta ne yapalım? söyleyin?
onca şehit varken amy winehouse a üzülenleri kafaya takmak gibi birşeydir, hatta daha samimidir, daha insani bir yaklaşımdır. amy winehouse a üzülenlerle kafayı yemektense direk duygularını yaşamaktır.
Artık iyice körleşmiş bir bakış açısıdır. Bu ülkede aklı başında olup vatanını toprağını seven gerçekten kaç kişi kaldı? Üzülmek denilen sabah kahvaltıda televizyonu açıp şehit haberini duyduktan sonra vah vah amy de kim amk ya diyip burda başlık açmak mı? Üzülmek daha gün bitmeden unutacağınız yalnızca orda burda beylik taslamak mı? Bu şehide sahip çıkmak bu mu vatanını sevmek. Artık ölenlere sadece vücut olarak bakmaktan yalnızca vah vah diye geçip gazetelerin saçma sapan spor haberlerini ve ya magazin köşelerine geri dönmekten vazgeçmediğimiz sürece bu tartışmalar bitmeyecek. Şimdi söylesinler bakalım hangi biriniz daha 15 gün geçmemiş 13 şehidi hatırlıyor.
ikisininde yeri ayrı olduğunu sayarsakta malesef türk basın-yayın* araçları nedense amy winehouse un ölümü ile şehitlerimizi ört pas etmekte olduğunu herkes bilmekte.
çok gariptir ki aynı olay tekrar ediyor. nasıl fenerbahçenin şike soruşturması ile 13 şehit 2 saat içinde unutuldu. aynı şekilde 3 şehitimizide unutturuyorlar.
aslında acı olan tek şey şu. bu kadar çok okuma oranı yüksek olup, üniversite, lise mezunu olup hala boş kafalar ile dolaşan insanlar var. bu insanlar oldukça ne terör durur ne askerlerimi ölmez ne bu mason piçleri rahat durur.
şehitlerimizin ruhları şad mekanları cennet olsun.
edit:nasıl bir zihniyettirki bu entrye eksi oy verir ve bana mesaj atabilir mi.
saçma başlık...kimse kime üzülmesi gerektiğini kimseye sormaz. isteyen istediğine üzülür istediğine üzülmez. bir üzülme tekniği vardır, aslına bakarsan geceleri kulağımda ipod takılıyken dinlediğim bir kadının ölümüne üzülmeye benim de bir hakkım olmalıdır. şehitlere de üzüldük, ama kardeşim benim de yakın zamanda çok yakın bir akrabam öldü, ben de tutup bu sözlüğe , benim akrabaya üzülmeyip de amy´e mi üzülüyosunuz, diye başlık açsam, herhalde birazcık saçma olurdu. di mi ama?
ben askerlerin ölümüne türkiye devletine yapılan tecavüz yüzünden üzüldüm, çünkü memleketim benim parçalarımdan birisidir. ancak gel gör ki, benim parçalarımdan bir diğeri de müzik zevkim , özel hayatımdır. yazarların herkesin her haltına burnunu sokmaya çalışması uygunsuzdur. onlar kendi işlerine baksınlar ve kendi kapılarının önünü süpürsünler. her haltı bilen onlar değiller ve hiçkimse de neye üzülüp neye üzülmeyeceğini onlara sormayacaktır.
bizim memleketimizde fazla olmayacak durumdur. Buzlu badem neslinden bir kişiyi daha kaybettik. Bu jenerasyon nedense bu tip ölümlerle göçüp gidiyor. Zenginlik ve hesabı belli olmayan paradan bir sonraki aşama nedense hep madde bağımlılığı falan oluyor.
her insanın tanıdığı yahut bildiği birinin ölümü daha çok üzer.
alıştığınız, sevdiğiniz birinin ölümü ancak yaralar, diğerleri önemli dahi olsa çabuk unutulur malesef.
malesef diyorum çünkü,
sürekli şehit olan askerlerimiz olduğu için ülke vatandaşına artık normal gelmektedir. başımızdakiler kökten çözmediği sürece üzelsek bile neye yarıyor.
belki çocukken, şehitleri ilk duyduğumuz yıllarda çok üzülmüşüzdür ama seneler geçtikçe alışılageldi. bu da ne kadar vahim durumda olduğumuzun kanıtıdır. yoksa yıllarca bunalımdan çıkamazdık hep veriyoruz şehit.
biraz saçma bi eleştiri zannınca. zira hepimiz insanız ve herhangi bir konuda duygusal yoğunluk yaşıyor olmamız diğer konuları es geçeceğimiz anlamına gelmez.
yani şehit haberleri tabi ki yüreğimizi yakıyor. tabi ki canımızı sıkıyor. ama bir can sadece bir konuya sıkılabilir diye bir kaide yok. fenerbahçeli şike soruşturmasına üzülür, alt komşum evini su basmış ona üzülür, ben kahvaltı geç kaldı diye üzülürüm. tabi bunlar olurken hepimiz aynı anda şehitlerimize üzülürüz.
tabi şehit haberleri varken onun bunun memesinden, götünden bahsedenlere de değinmek lazım ama neyse.şimdi küfretmek istemiyorum.
