türkiye'de yetişen gençliğin bilim ve ilim içerisinde yetiştiğine inanan bir bireyin yaşadığı hayal kırıklığıdır. yıllardır bir grup odun yetiştirmişiz meğer. oduna su versen ne fayda? her zaman bir odun olarak kalır. türkiye'nin geleceğini hiç parlak görmüyorum gençler. Yunan olsam bu topitoşları gördüğümde Türkiye'yi işgal etmek için iştahım kabarırdı. izmir'den girer Ardahan'dan çıkardım. Ama bunların işgali algılaması seneler alır tabi...
11 yıl önce insanların geleceğe umutla baktığını gösteren eylem. açıkçası, biraz yarı-troll açıklaması gibi geldi bana. bu ülkede aydın olmak çok kolay. çünkü kimse okumuyor, düşünmüyor ve tüm sistemin müthiş olduğunu sanıyor. örneğin eğitim sistemimiz gerçek manada çöplükten ibaret. ve hiçbir teşvik içermiyor çocukların kendilerini geliştirmesi adına. gerçekten en önemli konulardan biri bu.
ama gelgelelim, bir de bu eğitim sistemini reddedip kendi kendini eğiten bir kesim var bu ülkede. çok ufak bir kesim ancak zaten o kesim neyin nerede olduğunu, nasıl ulaşılacağından haberdar. eh, ilim çinde olsa bile gidip alınız.
bir kesim daha var ki, onlar da az önce bahsettiğim kesme amerikancı oyunu oynuyorlar. aşağılık duygusu yaratmaya çalışıyorlar. çünkü o kesim sessiz sessiz geliyor ve diğerleri gibi komplekslerine kurban gitmiş bir topluluk değil.
bizi de kendilerine benzetmeye çalışıyorlar çocuklar, inanmayın.
