gençlik yıllarına kadar defalarca anneden dayak yiyip bir tekini dahi hatırlamazken, babadan işitilen okkalı bir lafı hala unutamayışımızdır. örneğin misal; pek sevgili annelerimiz, güdümlü anne terlği ile olsun, ellerinin tersleriyle olsun, oklavanın fazla acıtmayan kısmıyla olsun defalarca dövmüşlerdir. hem de ne dövmek. ama babalarımız pek bu işe bakmayıp daha ziyade işin felsefe kısmında olduklarından, sözleriyle dövüp, dövmeyi bırakın efendim dövmekten beter edip, ömrümüzün sonuna kadar unutmamamız için aklımızın bir yerinde iz bırakırlar.
babaların genelde suskun olmaları üzerine insan biraz korkar onlardan.. zira onların sessizliği insanı ürkütür.. söylediğinin bin beterini daha önce duymuş olsak da marjinal faydası en fazla olan o dur..
evladım,okuyup adam olunmaz..sen okurken kimsenin hakkını yemiyorsan,kimseye ihanet etmiyorsan,işte sen adam olmuşsun demektir. hiçbir lise diploması,üniversite diplomasında işte bu adam gibi adamdır yazmaz.
öncelikle anne tokadı değil; (bkz: anne terliği)
biz * çok terlik darbelerinin üstesinden geldik sözlük...
canımız çok yandı, ama yine de "yandım anam" demedik, diyemedik... nasıl diyelim ulan yakan annem zaten...
babam "ya bırak şu çocukları kendi haline", "ne dövüyosun sen bu çocukları" tadında koruma ve kollama kolunun başkanlığını yaptı senelerce... "o seneler" bitti biz büyüdük, büyüdük derken ortaokuluz lan çok da büyümedik. -biz daha ölmedik-
malum ortaokulda gençlerin bir numaralı idolü: ortamda sigara içmek... ve biz de onu yapiyoruz, bir de bir triblerimiz var "dudak tirkayisiyim", "ben sigarayı sadece filtrede çıkan ismi için içiyorum" diyenler bile var. o derece malız... neyse günlerden bir gün hangi gün bilmiyorum yalan olmasın lan, ablamla havuza gittik ve bir anda sigara içmemiz gerektiğini düşündük ve öyle de yaptık. sonra havuzda görevli cankurtaran -ulvi bir görev- "bacak kadar boyunla ne sigara içiyorsun lan" dedi ve kafayı bana taktı sözlük. -adam haklı... evet. tamam lan, biliyoruz haklı!- sonra akşam babam bizi havuzdan almaya geldiğinde gammaz cankurtaran hemen bizi gammazladı. "bey bey sizin çocuklar sigara içiyor." babam o ana kadar bizi koruma ve kollama derneğinin yönetim kurulu başkanıyken bir anda gözümde başka bir kimliğe büründü. arabaya bindik. çıt yok. ne olacak merak ediyoruz. ama babamdan tek kelime çıkmıyor, konuşsa niye yaptınız bunu dese sövse, dövse haklı... biz de kabulleneceğiz. ancak babam tek kelime dahi etmiyor bu sessizlik bizim yerin 7 kat altına girmemize neden oluyor. eve gittiğimizde sigarayla ilgili eğitici program çıktı, aksilik ya bu denk gelecek! babamdan ilk tepki geldi. televizyondaki volume kısmını 100 yaptı. biz mümkün olduğunca yer katmanın altına geçmeye çalışıyorduk... o günden sonra sigara içmiyeceğime kendi kendime söz verdim ve sözümde de durdum... ve sonuç; anne terlikleri dizginlemez, ama babanın lafı değil; tek bir bakışı, hareketi yeter.... artar bile lan!
Bu, tahtaya çakılan çivi niteliğindedir; çivi söküldüğünde nasıl izi kalıyor ise annenin vurduğu yer iyileşir fakat babanın söylediği belki bir kelime insanın içine dert olur, durumudur.
bir kısmı çocuğu motive etmek için yapılandır. erkek kardeşime de yapıyorum ordan anladım bu olayı. yok şunu yapamazsın falan deyişlerin altında inşallah yaparsın bak, ben seni gaza getiriyorum amacı vardır.
