Yine çıkıyorsun sokaklara
Dokunuyorsun ağaçlara
Şiir gibi geçiyorsun
Kalbini kimseye göstermeden
Bir köprünün üstünden
Sırılsıklam uçuyorsun
Kimse bilmiyor yangınını
Bilmiyor kimse anlamını
Kendinden çıkıp yine kendine varıyorsun
Omuzunda kuşlar kanat çırpar
Yol yorgunu devrimci kuşlar
Omzun göğüdür o deli kuşların
Elinden tutup götürecekler
Bulut bulut gezdirecekler
Yüzün dostudur tüm kuşların
Yine bakıyorsun dağlara
Uzanıyorsun akşamlara
Yol boyunca yürüyorsun
Yüreğinde unutkan bir çocuk
Acıdan damıtılmış kalbini
Kendi kalbine sarıyorsun
