Sabahları gökte açan
Bir yaz gülü gibi ömrüm
Gölgeler çıkınca akşam
Savurur yerlere ölüm
Mütevazı yatağına
Gecenin çiyi düşüyor
Ağlar gibi bu haline.
Bana kimse aldırmıyor.
Ay ışığında titreyen
Güz yaprağı gibi ömrüm
Günü kısa ve kırılgan
Kıpır kıpır ama ölüm
Solduracak bu yaprağı
Ağaç yasını tutacak
Ağlayacak ona rüzgar
Beni kimse anmayacak.
Ayak izi gibi ömrüm
Issız Tampa sahilinde
Dalga vuracak birazdan
Tek iz kalmayacak kumda
Sanki siler gibi keder
insanlığın izlerini
inliyor sahilde deniz
Tutan yok benim yasımı.
