ne olduğunu reddeden insanın klasik çelişkisidir. albert camus şöyle der;
"insan, ne ise o olmayı reddeden tek yaratıktır. Kendine bir anlam arayan tek varlık insandır."
Adorno'nun dediği gibi "anlamlı olsaydı anlam aranmazdı" savı geliyor bir anlamda aklımıza; benzer yanları da var elbette. Oysa Camus'nün bu sözü anlama dair değildir, tersine anlamsızlığa dairdir. Yani camus'ye göre doğamızda olan şey anlamsızlığın ta kendisidir. O anlamsızlık bizim "ne" olduğumuzun cevabıdır. Kendine anlam arama haliyle "ne olmadığımız"ızın cevabıdır. Aynı sisifos söyleni'nde bahsettiği gibi Tanrıların cezası sonucu kayayı tepeye taşıyan sisifos, kayanın tekrar aşağıya yuvarlandığını görecektir; bu durumda savaşmak, çabalamak neden?
