Oluruna bırakmayı öğrenmek lazım bazen, detaylı düşünmemek, çaba sarf etmemek. Çünkü en güzel şeyler olacağı varsa aniden oluyor. Kurcalamak noksan aramaktır, kafa karıştırır. Oluruna bırakmak düşündürmez, anı yaşarsın. Ve tüm güzel şeyler kendini aniden belli eder, sonra olur.
Oluruna bırakmadığım, olsun diye zorladığım ne varsa hep bir ucu elimde kaldı. insan dağıldıkça öğreniyor bu tür şeyleri ne yazık ki. Bazen kaderi zorlamamak gerek, çünkü hakikaten her şerde bir hayır var. Bırakın, hayatta her şey olacağına varır.
Yapacak hiçbir şey kalmamış da el mecbur bırakmış gibi bir his. Kendini çok aciz hissediyorsun. Başarısız hissediyorsun. Zavallı gibi hissediyorsun. insanlar seni öteye beriye kakacak, seni ciddiye almayacak, sana saygı duymayacak gibi hissediyorsun. Çünkü hep güçlü olmak istiyorsun. Hep "en" olmak istiyorsun. Kendimizi aciz ve zayıf hissetmeden nasıl oluruna bırakabiliriz?
