tanım:sevdiceğinin ölümüyle gerceklesecek olan ayrılık biçimi.
nasıl bir yürek katlanabilir böyle birşeye , nasıl bir insan devam edebilir hayatına . herşeye rağmen hayat güzel diyebilir mi insan . yada ölüm mü çare gene olanlara ? düşünüyorum bazen öldüğünü sevdiğim bir insanın. annenim ,babamın , aşkımın , arkadaşımın . düşünmesi bile acı verirken başıma gelmediği için böyle birşey nasıl katlanacağım yarın öbürgün. belki yeri değil ama lütfen ve lütfen bir daha bakın kırdıgınız üzdüğünüz sevdiklerinize . bir gün gidecekler çünkü . keşke dememek için bir kez daha düşünün . çok garip duygulardayım eğer kaybettiklerini hatırlattığım kişiler varsa özür dilerim .
diğer ayrılıkların acısı ölümün getirdiği acının yanında ağza bile alınmaz. klasiktir, her ölümün erken olması. her kaybın can yakması, yürek burkması...
ölüm sadece ayrılığı getirmez.
yalnız bırakır ama yalnızlığı hiç sevmez...
acı, keder, gözyaşı en yakınlarıdır ölümün...
çok da acımasızdır, hiç affetmez.
ve ayrılık,
kopması bir tarafınızın.
eksiklik, azlık, yarımlık.
yarım bırakması ölümle gelenin...
