en yaygın fobilerden bir tanesidir. 60 yaşlarından sonra insanlarda daha belirgin bir şekilde ortaya çıkmaya başlar. insanın yaşadığı müddetçe var olduğu kabul edilirse, ölümden korkulması kadar normal bişey yoktur. ne demiş nazım usta:
-ne ölümden korkmak ayıp,
-ne de düşünmek ölümü..
ölümden kaçış olmadığı, zaman, mekan ve yaş ayrımı gözetmeksizin her an her yerde karşılaşılabileceğini bilenlerin yaşayabileceği ve ölümden sonrasının bizler için tam bir muamma olması nedeniyle hissedilen korkudur.
şahsım için her zaman içimde barındırdığım korkudur.sözlük psikoloğu asiti kaçmış kolasayesinde latince adınıda öğrenmiş bulunuyoruz.her insanın içinde barındırdığı ama benim gibi bazılarının daha sık aklına gelen korkudur.bence korkulan ölümden öte ölümün erken gelmesidir.insan yaşlandıkça daha bir olgunlukla karşılar ölüm fikrini.
gidilecek yerler var, okunacak kitaplar, sevgi sözleri var söylenmedik, intikamlar var alınacak...ya bunlara zamanım yetmezse endişesi...
"yok olmaz, erken daha
biraz geç kalın ne olur
hiç hazır değilim henüz
ne olur baharlarımı bırakın bir süre daha
tanıdık değil bana güz" sözleriyle vaktiyle (bkz: göksel)tarafından dile getirilen bir şarkıdaki *endişe...
thanatophobia
bilinmeyen insanı korkutur her zaman. sadece bize anlatılanlardan biliyoruz ölümün ne olduğunu. hiç yaşamadık, ama bir yaşayacağımızı bilmek bile bizi bir gerginlik, bir strese sokuyor. köşe bucak kaçmaya çalışıyoruz ondan, ölümün var olduğunu bilmek bile tam bir panik nedeni.
