haberi duyduktan sonra inanmamakla başlayan duygu silsilesidir önce yaşanan.insan sanki sizin yaşamınızda ki insanlara ölüm hiç yaklaşamıycakmış, o duygu sizin yüreğinize hiç değmiycekmiş ki hissettiği için her zaman inanmak zor gelir."ne kadar da kısaymış ömür!ne kadar değmeyecek şeyleri dert etmişim ve ne kadar aptalmışım meğer?" düşünceleri sarar tüm benliğinizi."işte benim yaşımda, sokakta görünce konuştuğum insan artık yok.ne kadar ertelemişim hayatımı şimdi gözlerimi kapasam yapmak istediğim her şeyi ve yaşamak istediğim her duyguyu yaşamış olarak mı terkedicem ben buraları?" işte tüm bu sorulardır yaşadığınız her şeyi gözden geçirmenize neden olan.sonra zaman geçer her acı gibi buna da alışılır.tüm o sorular cevaplarını bile bulamadan unutulur her şey.ta ki aynı acı tekrar kapınızı çalana kadar...
