kış hâlâ duruyor olduğu yerde... ben duruyorum
sen yanımdan hızla geçiyorsun uzaklara .
oysa bilmiyorsun ben uzaklara yollanacak bir mektubu taşıyorum içimde
yazılanlar çoktan yazıldı... yaşandı ve bitti olric...
yazılanlar çoktan yazıldı bitti...
asla yinelemeyeceğiz bir daha!
nereye gitsem yabancıyım
facebook sayesinde yakında içine edilecek kıymetlimdir. ben ki kimse olric'i bilmezken bir tek tutunamayanları okuyan o muhteşem kitle bilirken yaşattım içimde olric'i, konuştum onunla dost oldum. şimdi aynı can yücel gibi facebook'ta en alakasız insanın bile durumunu süslemekte. nasıl bir duygu biliyor musun sözlük, böyle sevgilin seni terketmiş de senden sonra herkesin oyuncağı olmuş, milletin malzemesi gibi. içim acıyor be sözlük.
sadece turgut'un değil, tüm tutunamayanların da kendisi o, hatta daha fazlası.
--spoiler--
o zamanlar henüz olric yoktu... aşkları sorgulamıyorduk, gördüğümüz rüyaları gerçek sanıyorduk ve en önemlisi keşkenin nasıl yazıldığını bilmiyorduk.
--spoiler--
--spoiler--
sus olric düşünüyorum.
düşünmek ne haddinize efendim.
-descartes düşündükçe var oluyor .
o düşündükçe var olur, siz yok olursunuz efendimiz
--spoiler--
"...
olric! unutma beni. kımıldayayaz beni.
beyaza yaz.
sesimle çiziyorum acımı kana.
yüzüyorum hüznümü günden ve bir geceyarısı
sixtirip gidiyoruz
biz böyleyiz
böyle biziz.
aynı anın
bilmem kaç farklı
izdüşümü gibi,
tarihteyiz gayrı." **
biraz daha iyi niyet ve yeniyıl temennilerinde bulunulursa "her şeyi bırakıp soluğu meyhanede alacak kişi" kıvamında gibi hissettiğim öpülesi insan. 2009 diyorum, senin gibi diyorum, mükemmel geçsin diyorum * çok şey istemiyorum *
kendi başlığına ilk kez entry giren, sık sık yazmayan yazardır. Hakkaten de 2009 için yeni, iyi, huzurlu, mutlu bilimum iyi dileğe balıklama atlayıp, seve seve sahiplenen, herşeye rağmen 2009'un sadece yaşanası bir yıl olmasını dileyen yazardır.
sevgili uuser'lar, hepimize yaşanası iyi yıllar...
ilk zirvemde tanismistim. bir bes dakika ya konustuk ya konusmadik, sonra bir film izleidk birlikte karanlik bir salonda. sonra da kisa bir sure sohbet edip dagilmis idik.
bir sene gecti ustunden, arada bir msn de konusma imkani bulabildik. neden bu kadar yakin hissediyorum ki onu kendime? eskiden bir sicak aile ortami vardi gercekten burada. ustelik basliklar da bu kadar bos degildi.
iste olric denen bu yazar o eski, samimi ve gorece nitelikli uludag sozluk un yazarlarindandir. boylelerini geri getirmek gerek.
