aslı ölümlerinden önce değerinin verilmesi gereken kişiler olup karakter sınırına takılan başlıktır. bu şekilde biz ölmeden önce değer vermemiz gereken kişiler oluyor ki o da ayrı bir başlıkta incelenebilir.
suna pekuysal'ın rahmetli olmasından sonra akla gelen değerli kişilerdir. zihni göktay, erol günaydın gibi değerli sanatçılarımız bu kişilere örnek olarak gösterilebilir. öldüklerinden sonra kendisini çok severdim, allah rahmet eylesin demektense her gün 10 sözlük yazarı bu kişilere entry girseler, hem sözlük adına hem de bu değerlerimiz adına hoş bir güzellik olur.
hiç kuşsuz anne ve babalardır. iki saniye sonrasının garantisi olmayan şu dünyada büyütüp, çoluk çocuğa karışmamızı sağlayan yüce varlıklardırlar. otuz yaşımıza gelsekde annenin dizlerine uzanmak, saçımızı okşamısını, elinin sıçaklığını hissetmek anlatılamaz tabiki.
maalesef düne kadar gazanfer özcandı. ama değerini verememişiz ki 3 yıllık sözlükte bugüne kadar hakkında yaklaşık 20 entry girilmişken, rahmetli olduğu bugün ise 1 saat içinde 54 entry girilmiş durumda. ne vefasızız biz.
asla zamanında değer verilmeyecektir onlara. ancak yitip gidince görürüz ne kıymetli olduklarını. çünkü varken hiç gitmeyecek sanırız, hiç ölmeyecek! kaybedince de kendimize gelemeyiz... nasıl bir çetrefilse bu, sürer gider işte.
turgut cansever. çok şükür devlet güzel bir ödülle ona hakettigi ödülü vererek birazda olsa sucunu hafifletmiştir.
bu ülke ajda pekkan a devlet sanaycısı ünvanı vermiştir üstelik demirel in elinden. ne acı degil mi, kendisi bizzat 28 subat ın babasıdır, anladınız mı bunlar kim? gerçek sanatcıları kenarda köşede kalırken onlar kimlerle oyunda oynasta.
