olur ya böyle şeyler zaman zaman.kişi psikolojik olarak kendini yalnız hissettiği zaman, hayalindeki insanı bulamayacağını binbir denemenin ardından anladıktan sonra, artık yorulur ve kendi hayalinde ayak parmaklarından saç teline kadar, ruhu ve benliğiyle falan tam da aradığı bir kişi çizer kafasında ve sonra onu sevmeye başlar.psikolojik bir savunma mekanizmasıdır ve aşırıya kaçıp, olayı şizofrenliğe vardırmadıkça mevcut sıkıntılı durumunuzun iyileşmesine az buçuk katkıda da bulunur.daha bir basitlerştirirsek merakslısı için: "fırat'ın hayali arkadaşı" örnek verilebilir. *
bazen insanın kendi kendine yapmak istediği şeydir. daha çok şizofrenler bu dünyada yaşarlar ancak normal insanlar da hayatında bir kez olsun mükemmel bir insanı hayalen zihninde tasvirleyip onu sever, kendisiyle onu bütünleştirir. her zaman sorunlu olmaktan kaynaklanmaz yani. doğru insana, dürüst birine rastlamazsanız bir nevi tedavi biçimidir hayali insanı sevmek.
