"insanı yaşat ki devlet yaşasın" düsturuna epey uyan bir dize. yazan kişinin mahlası "muhibbi". muhabbet sahibi, dost, arkadaş, sevgili gibi anlamlara geliyor sanırım.
sultan süleymanın, şehzade mustafayı katlettikten sonra ellerini arkasına koyup dönerek söylediği sözdür.
ama ne yazık ki tarih bunu yazmaz.
(bkz: yalan yazan tarih utansın)
