bülent ortaçgil in ilk zamanlarındaki şarkılarındandır.züperdir.tribüt albümde bu şarkıyı mavi sakal söyler,şarkıyı yalar boyar,mest eder.ama tabiki saygı icabı ilk önce büyüğünkü dinlenir.
bazen düşünüyorum da, böyle bir söz öbeği yazmış olsam, tutsam bunu bir de millete göstersem başıma neler gelirdi acaba? arkadaş ortamından mı dışlanırdım, sevgilim beni terk mi ederdi, taşşak mevzusu mu olurdum millete? başıma bir felaket geleceği kesin, ama arasıra ortamlarda çalınca milletin övücü söylemlerine katılmak zorunda hissediyorum kendimi. sanki sözlerde herkesin anlayıp da benim anlayamadığım esrarengiz birşeyler var. kıllanıyorum, bağırmak istiyorum, "ne diyor lan bu adam?, anlayanınız varsa bana da anlatsın allah aşkına" diye, olmuyor...
