hiç alakası yoktur. sanki ülkemizdeki bütün gençlere futbola yönelmiş gibi bir anlam çıkmaktadır burda. halbuki bizim gençlerimiz genel olarak spora uzaklar. ha şöyle bir durum var spor yapanlar çoğunlukla futbola yönelmiş durumda. ama şu ayrımı yapmamız lazım; spor yapan gençlerin sayısı, oranı ne derseniz deyin yetersizdir. bu da doğal olarak olimpiyatlara turnuvalara vs yansımaktadır. olimpiyatlardaki başarısızlığımızın temel sebebi eğitimle sporun bir arada yürümesini sağlayan bir sisteme sahip olmamamızdır. bilmediğimden büyük konuşmak istemiyorum ama olimpiyatlara giden sporcuların eğitim seviyeleri acaba ne durumdadır?
futbolda da başarılı olamadığımızı düşünürsek şöyle bir açıklama getirilebilir; biz sporu değil, kendimizi yormadan rekabetin için yer almayı seviyoruz. futbolda bile şehir takımlarını tutan taraftar sayısı çok çok azdır. çünkü başarılı rekabetçi ve de üstüne üstlük çokta masraf gerektirmeyen bir yöntem varken neden kendimizi yoralım ki? kısaca biz sadece konuşmayı severiz. malzeme olsun yeter.
edit: ayrıca şimdi düşündüm de bizde bi elemanın maykıl felps vücudu olsa yüzmeyle olimpiyatla uğraşmaz direk manken, oyuncu(?!?!?!?!!!) falan olurdu.
(bkz: derya büyükuncu)
olimpiyatlarda başarısız olmamızın sebebi küçük yaştan itibaren çocukları bu tip aktivitelere yönlendiremiycek kadar cahil bi toplum olmamızdan,maddi durumların da bunla çok alakası olsa da maddiyata ragmen çocuklar yollansa iyi şeyler yapılabilir.görüyoruz hep genç insanlar rekorlar kırıyor,madalyaları alıyor,16-18 yaş.biz oturup toplumca birbirimizi yemekten,boş vakitlerimiz de sadece dizi izlemekten başka bir şey yapmadıgımızdan başarısızlık kaçınılmaz.iğneyi de çuvaldızı da direk kendimize batırsak daha iyi.
