Hemen hemen her şeye anlayışla yaklaşmak, kabullenmek, kolay sinirlenmeme durumu, hayatı sadeleştirmek, bunu daha önce yapmamış olmaktan da üzüntü duymadan şu anki halinizden büyük keyif almak, büyük değişim aslında.
iki anlamı vardır.
1. acı tatlı yaşanılan, çevrede gözlemlenen ve duyduğunuz olayların bireye katkıda bulunması sonucu akıl büyümesidir.
2. çocukluk arkadaşınız o küçük kızın artık ergen olmasıdır.
insan nefes aldığı ve sürekli birşeyler öğrendiği için hiçbizaman olgunlaşmaz. hayatımın son nefesine kadar olgunlaşamayız. yaşadığımız olaylar, okuduğumuz kitaplar, gittiğimiz filimler ve kendiğmizi eğitmek açısından yaptığımız herşey olgunlaşmak adına attığımız adımlardır. hal ve hareketlerine bakarak oturmasını kalkmasını nerde ne konuşmasını bilen bir insana da olgun demek tartışılır. bu birazda ahlakla edeple alakalıdır. olması gereken bir durumdur. düşünce ve kafa yapısı bakımında öğrenmeye açık ileri görüşlü olan insanda olgunlaşabilen insandır.hayattan birşeyler almasını bilir. en az kayıplarla başına gelecek her olaydan sağ çıkmasını bilir.
''zaman yalnızca armutları olgunlaştırır'' sözünü kim dedi bilmiyorum ama söyleyen kişi armut kadar lezzetli bir cümle kurabilseymiş keşke.
okudum, zaman geçti daha çok okudum.
zaman geçti hararetli tartışmalardan; kendimi haklı çıkarma, son sözü duyurma çabalarından arındım. susmayı - dinlemeyi öğrendim,
23, 24, 25 oldu.
büyüdüm..
olgunlaştım...
komiklik olsun diye basitleşen insanlara sinirlenmek, onları aşağılamak yerine olan biteni tebessümle karşılamayı öğrendim.
her doğrunun aslında her yerde söylenmesinin nezaketsizlik olduğunu, teşbihin vazgeçilmezliğini,
kendimden yaşça büyük ve saygın insanlarla tanıştırıldığımda ''memnun oldum'' denmeyeceğini
görgüyü, saygıyı, bilgiyi öğrendim.
hatta ''öğrendim'', ''biliyorum'' demenin bile ayıp olduğu kibirli cümleler için özür dilemem gerektiğini de öğrendim.
öğrenmek olgunlaşmayı doğurur.
ve olgunlaşmak doğadaki tüm canlıların ortak özelliği, meyveye indirgenip küçümsenecek kadar doğal bir hadise değil.
ne yazık ki elmada armutta olduğu gibi insanda olmayan durum. afedersiniz ama amına koyduğum hayatı sizi sikmeden bi gram olgunlaşamazsınız. masum masum takılıyoken gün gelir bi bokluk olur. malak gibin uzanırsın yere. lan noldu niye düştüm derken bi de yerde alırsın bi darbe. bakarsın ki etrafta kimse yok. ayağa kalkmak için çabalarsın. sen çabaladıkça kalkmadığını farkedersin. uzakta birileri vardır seni izliyolardır ama yanına gelmezler. onlara inat kalkmak için bi gayret daha gösterirsin. kalkarsan eğer artık düştüğün yere bi daha düşmezsin. kalkmazsan eğer sürünürsün. aynı yerde kalmazsın hani.
sonra bi gün gelir arkana dönüp baktığında düştüğün yerleri görürsün tek tek. buralardan böyle böyle kurtulmuştum dersin. kendince gururlanırsın. ama bilirsin ki ölene kadar ne zaman nereye düşeceğini kestiremezsin. en sonunda ise düşeceğin yeri görürsün. burası son durak dersin. ve ölürsün.
eğer şanslı biriysen olgunlaşmanın ne olduğunu erkenden öğrenir ona göre yaşarsın. şanssızsan zaten olgunlaşmaktan bahsedemezsin bile.
hayatta durduğun yerin değişmesine paralel olarak bakış açının da değişmesiyle gerçekleşecek durum. empati kurmayı öğrenmek, dinlemeyi öğrenmek, dünyanın senin etrafında dönmediğini anlamak vs gibi belirtileri vardır.
edit: imla
seni kışkırtmak için debelenen dümbeleği görmezden gelebilmektir.
onu eline alıp öyle bir çalarsın ki aslında ama gerek yoktur buna.
yürü git işine bakışı yeter artık olgunluk devrinde.
Zamanla gerçekleşen bireyin ruh dünyasındaki değişimlerin ortaya çıkardığı sonuçtur. olgunluk her ne kadar büyük bir erdem olsa bile 30uma kadar ergen olmayı yeğlerim. özgürlük başkadır.
zordur.
uğraş gerektirir.
kişinin kendisini büyük bir değişime hazırlaması gerekir ve bu evre kolay atlatılacak bir evre değildir.
sevdiğiniz insanlar için olgunlaşmak istersiniz, uğraşırsınız. kendinizi elinizden geldiğince terbiye etmeye çalışırsınız ama kolay kolay beceremezsiniz. sonra bir şey olur ve bütün emekleriniz puff bir anda uçup gidiverir.
koyar mı ? evet koyar.
