30 yaşına gelmiş bir birey olarak artık olgunluğu sorguladığım noktada kısmen katıldığın arayıştır.
Sanırım insanların olgunluğa erişme süreci veya yaşı gün geçtikçe geriye gidiyor. 30 ve üzerinde yaşa ermiş çevremdeki kadınlara bakıyorum da hala 20 yaşında ilişkilerde sergilediği davranışları sergiliyor. Sorunları çözmek için oturup konuşmak yok, sorun yaratmamak için karşılıklı alttan almak yok, karşı tarafın farklılıklarına saygı göstermek hiç yok, hala ısrarla karşı tarafı değiştirme çabaları ki kadın erkek fark etmez kimse kimseyi değiştiremiyor zaten, ve en üzücü yanı sessizliğin yol arkadaşlığının anlamını ve değerini bilememeleri.
Genelleme olmasın belki bana böylesi denk geldi ama yeterli olgunluğa erişmiş, dünyevi streslere sıkıntılara boşvermiş, bi dağın tepesinde veya bir deniz kıyısında karşısındaki manzaranın çevresindeki sessizliğin yanı başındaki insanın keyfini çıkaracak bir dost hakkaten her bünyeye şart.
her şeyin olgunu makbuldür. kimse çoluk çocukla uğraşmak istemez.
genelde ergenlik döneminde bu arayış erkeklerde sıkça görülür. ilerleyen yaşlarda azalır, daha genç ve çıtır hatunlar ararlar. bu sefer de karakter olarak olgun kadın ararlar.
