sabahın köründe iş hayatına balıklama dalmaktır. üzerinde charlie caplin kostümleri, boynunda tasma ile (bkz: kravat) ekmek parası daha doğrusu zevk için harcayacağın paranın peşine düşmektir. allahın bir çarşamba günü, eğlence kaldığı yerden, ofiste devam eder. tatile çıkıp, kuzey avrupa ülkelerine gitmek istiyorum. açık denizlere açılıp, oltamla kılıçbalığı avlarken, mini barımda alkol tüketmek istiyorum. bu ne dingil hayat lan.
edit: allahını seven mümin yada mümine açtığım başlıkta edebiyat yapmasın, tribünlere oynamasın.
herkesin içinde, pijamalarıyla yaşayan bir insan olduğunu düşünüyorum. işe, okula, çarşıya, pazara pijamayla giden insanlar var. ama hiç kimse bunu göstermiyor. işte olduğun gibi görünememe çizgisi de burada başlıyor. eğer herkes olduğu gibi görünse çıplak yada pijamalı olurduk.
kimi zaman ekonomik kaygılar, kimi saman sosyay zorunluluklar, kimi zaman da ego tatmini yüzünden belki de istenilen ama bir türlü yapılamayan durumdur. Lakin bu eğer bir maske takmaksa o maske bahsi geçen kişiyle geçirilecek hatrı sayılı zamanlar sonrasında masanın üzerine konulacaktır. Bekleyin görün.
