en başta kendine karşı dürüst olmuş olan insandır. sorunları olmayan insan değildir kesinlikle. zaten dürüstlüğü sevenler, dürüstlüğünü açıklayan kişiyi, kusursuz bir yalanla, kusursuz bir kişi olmaktansa, sorunlarıyla kusurlarıyla daha çok severler.
Her zaman kaybedecek olan insandır. Nabza göre şerbet verenler bu hayatta daha çok sevilir ve asla düşman olmaz. Herşeyi olduğu gibi catur çutur söyleyen açık sözlüler sevilmez ve her zaman dışlanır. Tecrübeyle sabit.
Olduğu gibi davranmak eyleminin içi o denli boşaltılmıştır ki, her hırbo, her kazma, her kütük, kendini olduğu gibi davranan insan olarak tanımlıyor.
Oluuum sen olduğun gibi filan değil, bildiğin hödüksün!
Aradaki ince çizgiyi göremeyenlere, " insan" demesek keşke!
Olduğu gibi davranan insan görmek imkansızdır zannımca.
Olmak istediğimiz "ideal ben fikri" düşüncesiyle aslında tamsmen açık bir bilinçle yapılmayan toplumsal maskelerimiz vardır. Biriyle tanıştığımız zaman veya bir arkadaş çevredinde "ideal benlik" maskemizi takarken aile üyelerinin yanında bu perde biraz daha aralanır. Ama olduğu gibi davranan insan toplum içinde normal dışı sayılmaktadır gözlemlediğim kadarıyla. Düşünsenize iç sesimizden neler geçiyor. Ne gıybetler, küfürler, saf masumca fikirler, hayaller, uçuk kaçık ele avuca sığmsyan türden binlerce fikir... Yalnız kaldığımızda böğüre böğüe söylediğimiz o şarkıları düşünün bir. Sıkıcı bir sohbetin arasında bir toplantıda "şimdi bans kaybolsn yıllarımı verseler" diye haykırdığınızı.
Olmadığı gibi davranan insanlarız toplum içerisinde. insanlığın normalleri budur.
bir insan yapmacık olduğu zaman zaten hemen anlaşılıyor daha doğrusu kendini rezil ettiğinin farkında bile değildir ne gerek var bunlara ya iyisindir ya da kötü.
eski nickim abberline' a olan haksız saldırılar süresince tecrübe ettiğim üzere sürekli samimiyetsiz etiketi yapıştırılacak masum insandır. iyi niyetlidir aslında.
