garip bir şekilde olmasını istediğim olay.
bu konuda kesin felsefî görüşlere sahip değilim, ama öldükten sonra bir yerlere gitmektense yok olmayı tercih ederim.
o zaman ne mutlu olma ihtiyacı kalır, ne hayal kırıklığı ve pişmanlık, ne de üzüntü ve sıkıntı...
ateizm'e ait bir ilke. cennet falan uğra$mıyorsun. güzel yerlere gitmiyorsun, ya da yanmıyorsun yaptıkların için. sadece ya$arken insan oluyorsun. cehennem korkusuyla insanlık değil, kendi benliğin ve bilincinle insanlık belki de. bir $ey yüzünden tanrıya yakararak iyilik yapmaktansa, kendin olduğun için iyilik yapmanın bir yolu.
