dil yarası olay örgüsü üzerine kurgulanmış, intikam duygusunun ne kadar vahşileşebileceği üstüne büyük laflar eden, başrol oyuncusu min-sik choi'nin performansıyla büyülediği, 2004 cannes film festivalinden ödül almış, müzikleriyle etkileyen, adeta boğazınıza dolanan düğümü son ana kadar çözülmeyen, izlendiğinde tokat etkisi yapan güney kore yapımı film olup tarafımdan şiddetle önerilmektedir.
kusursuz film yoktur düsturu mantıklı bile olsa, kusursuza en yakın film arandığında kapısı çalınacak ilk filmlerden biridir.
Uzakdoğu film piyasasında yeni bir açılım, filmdeki soundtracklerde film müzikleri arasında sevilenler arasında. Filmin senaryosunu yazan üstadların ellerini öpmek gerek. Ve intikam, evet bu duygunun ne olduğunu sanırım bu film anlatıyor bize...
böyle bir intikam daha dünya üzerinde olamaz dediğim, kurgu olarak müthiş tasarlanmış chan-wook park filmi.tapılması az kalır bu adama.vivaldi'nin eserlerinden duyabilirsiniz filmde, müzikler de enfestir anlayacağınız..başyapıtır bu film başyapıt..
yönetmenliğini chaan-wook `un yaptığı, 2004 güney kore büyük çan ödüllerinde en iyi yönetmen dahil bir çok dalda ödül almış bir uzak doğu filmidir. film klasik intikam konusuyla tarantino filmlerini anımsatır. filmin geneline yayılan şiddet sahneleri biraz iç kaldırıcıdır ki bu yüzden tekrar tekrar izlenebilinecek türden değildir. bu yüzden filmde geçen anlamlı repliklerin kaçırılmaması şiddetle tavsiye edilir.
filmin kahramani dae su oh alacagi intikami su sozlerle belirtmistir:"seni bulunca parcalayarak oldurucem oyle ki parcalarini kimse bulamiycak cunku onlari cignegerek yutucam...
tamam belki bu sozler belli bir klise dir intikama dair ama dae su oh ' un mimikleri ve sergiledigi performans filmi izlerken sizin de dehsete dusmenize yol acar.
ayrica bir kum tanesi ya da bir tas ikisi de suda batar...
dünyanın en çarpıcı filmlerindendir. hem kurgu hem de kurguyla örtüşen üslup göz kamaştırıcıdır. finalde yetmişe kadar adımlayan adamın kim olduğunu anlayan seyircinin ağlamak istediği filmdir. köprü ile asansör el silah horozu sahnesinde insan ağlamak istemese de ağlar zaten ama üzüntüden, hüzünden değil. insan karmaşık duygulara sahip bir yaratıktır, buı film o duygulardan bazılarını uyandırmaktadır. yine finalde esas adamın aşırı hareketleri, köpek taklidi filan diğerinin kendisinden istediği şeyi bilmesinden kaynaklanmaktadır. dil, öncesi yakarıştır abartılı görünen ki abartılı değildir.
işlenmesi çok güç olan ensest bir ilişki, dram ile harmanlanan intikam ve özellikle sonlarına doğru sergilenen, sınırları zoryalan oyunculuk. bir başyapıttır bu. başka sözede gerek yoktur.
bir köpek dahi olsa, bütün canlıların yaşaması gerektiği düşüncesini empoze etmeye çalışan güzel bir sinema çalışması. kore sinemasının en iyilerinden pek ala.
etkileyici olduğu kadar rahatsız edici unsurları da bünyesinde barındıran bir chan wook park filmi. kötü davranışlar terbiye edilmeli mesajını resmen kafaya çaka çaka anlatan güzel bir film. nasıl bir intikam aşkıdır o, a benim çekik gözlü woojin'im..*
bir intikam filmi değil, bizzat sinemayı intikam aracı olarak kullanan bir film oldboy. izleyiciye karşı kurulmuş bir tuzak, bir komplo hatta. sınırları aşan, kuralları(ahlak?) hiçe sayan bir cesaret timsali. klişelere hapsolmuş, etkinkiğini-geçerliliğini yitirme noktasına gelmiş sinema anlayışında bir devrim ve ne mutlu ki amerikan sinemasına atılan fiyakalı bir tokat. hiç umulmayan bir yerden hem de: güney kore'den.(legal tanım bu son cümle olsun; güzellemeden azade.)
şeytani bir zeka ürünü. örneğine çok az rastlanan bir senaryo var ortada. referansları, göndermeleri sağlam. soruları apaçık, net. her daim karakterle özdeşleşme eğilimindeki izleyiciyi yerden yere vurmak için ustalıkla planlanmış. iyi-kötü, haklı haksız birbirine karışmış. çelişkiler, zıtlıklar dizboyu. aksiyonun sürükleyiciliğine kapılmışken bir yandan da düşünsün izleyici düşünebilirse artık: nedeni bilinmeyen 15 yıllık bir hapis, işkence, halusinasyon, hipnoz, intikam, intihar, iktidar...en sarsıcı olanı ya da: ensest ilişkide aşk?
izleyenler mutlaka dikkat etmiştir: şiddet sahneleri, tarantinovari bir yapaylıkla değil gerçekçilikle işlenmiş. ensest ilişki sahneleri özellikle estetsize edilmiş ve tekrarlarla güçlendirilmiş. işkence görüntüleri vivaldi eşliğinde akıyor. sürpriz finalde, hikaye tamamen aydınlanıyor ki, dank etsin kafasına izleyicinin; içi iyice kararsın, dayak yemiş gibi öylece kalakalsın.
"neden peki?" diye soranlar için onu da açıklıyor film, diyalogların birinde ve tam da olması gereken bir vurguyla: "güldüğünde bütün dünya seninle güler. ağladığında ise hep yalnız ağlarsın" (sen de dahilsin buna ey izleyici!)
"Yağmurlu bir günde... bir telefon kulübesinin dışında durursanız, yüzünü menekşe renkli bir şemsiyeyle gizleyen bir adamla karşılaşırsınız... Size öğüdüm şudur... Televizyonla arkadaş olun."
işkence sahnelerinde vivaldi çalmakta**...yönetmen, ustalara saygı kuşağını** canlandırmaktadır ve iyi etmektedir!
ayrıca filmi, yorumları okumadan izleyin diyeceğim...ama, iş buraya geldikten sonra...
"bir hayvandan daha kötü olsam bile, benim de yaşamaya hakkım yok mu?"
***
öncelikle başlıktaki bazı entryler belirtmeden bol bol ve son derece rahatsız edici nitelikte spoiler içermekte. filmler hakkında yorum yazarken daha dikkatli davranılması gerektiğini ya da spoiler belirtmek gerektiğini belirtmeden geçemedim.
sonralıkla, tarantino'nun en sevdiği film olmasına şaşmamalı. sert anlatımların yönetmeni olan biri bu filmden fazlasıyla etkilenecektir elbet. anlattığı şeyleri yüzüne tokatlar ata ata, midene yumruklar vura vura anlatıyor bu film. bu bakımdan, ne kadar alakalı bir benzetme bilmiyorum ama ben kendisini requiem for a dream'e benzetiyorum. ama biraz daha farklı bir tarzı var elbet. bahsettiğim benzerlik, "mideye yumruk filmi" benzerliğidir yalnızca. ve bu açıdan gördüğü tüm takdirleri hak eder. çünkü izleyiciyi tokatlamak çok zor bir iştir. bunu yapmaya çalışırken kasım kasım kasılıp gerçekliğini ve kurgusunun kaybeden çok film var. oldboy, onlardan biri değil. oldboy, inanılmaz...
tüm çarpıcılığı, son 15 dakikadaki şok üstüne çokların üstüne de Yo-Jeong Wook un inanılmaz film müzikleri üst üste gelince dünyanın en iyi 2. filmi ortaya çıkmış.
'ister kum tanesi, ister kaya olsun; ikisi de suda aynı şekilde batarlar'
gerçek manada tokat gibi bir film.. izlediğim en iyi filmlerden.. belki de en iyisi. herkesin izlemesi gereken, her arşivde bulunması gereken nadir filmlerden. çoğu sahnesi, izledikten aylar sonra bile aklınızda kalabilir. soundtracklerini dinlerken tüylerinizin diken diken olmasına engel olamayabilirsiniz..
cok özgün ve kaliteli bir senaryo olmasina ragmen. japon filmi havasindan kurtulamamis.
ayni zamandan kardesin kardes , babanin kiziyla cinsel iliskiye girmesini ensest olarak degil normal karsilayan film.
