israil'in Filistin'de yaptıklarına ilişkin bir haberi izledikten yarım saat sonra telefonda arkadaşımın yaptığı bir şakaya kahkahalarla gülerken fark ettiğim durumdur.
Aynı şekilde ethem'in katiline hiçbir tarafımızla gülemeyeceğimiz kadar komik bir ceza verilirken, ışid resmen hobi olarak kafa keserken bildiğimiz bilmediğimiz daha nice korkunç olaylar olaylar olurken belki beş dakika üzülüp sonra hiçbir şey yapmadan hayatlarımıza devam ediyoruz. Ama nazilerin yaptığı katliamda, vietnam savasinda, nagasaki ve hirosima'ya atilan atom bombalarinda, ülkemize bakarsak deniz gezmis'in, erdal eren ve bi sagdan simdi bi de soldan diye diye asılan 50 kişinin, adnan menderes'in * haksız idamlarında insanların susup izlemiş olması bize ne kadar korkunç geliyorsa şimdi aynısını biz yapıyoruz. Tuhaf bir kabullenme duygusu içinde sadece izliyoruz. Aynı dedemden bunların olmasına nasıl izin verirsin diye hesap sorduğum gibi ileride torunlarım da benden hesap soracak gibi geliyor bana. Tabii hesap sormayı bilen bir nesil bırakırlarsa...
sabah o operasyon haberini ben de gördüm. ne düşündüm biliyor musun? ne düşündüm sana söyleyeyim. hangi haberi okuduğumda normal hayatımı sürdürmeyi bırakacağım, diye düşündüm. hangi haberi?
(Barış bıçakçı)
