hiçbir baskı altında kalmadan olabildiğince doğal yaşayan insan mutluluğudur.
çok imreniyorum sözlük. belki de ilk defa... bir abi var, twitterdan takip etti. ayıp olmasın diye bende geri takip ettim. adamın attığı tweetleri ilk zamanlarda anlamıyordum. ne yazdığı ne yaptığı hakkında en ufak bir fikrim yoktu. bakıyordum ama görmüyordum. daha sonra yavaş yavaş fark ettim. baktım ki abi müthiş derecede mutlu. çünkü kendini etrafında olan popüler kültür adı altında insanlara sunulan herbir boktan muaf tutmuş. profil resmine dünyada çekindiği en sikko fotoğrafını koymuş. öyle 1000 tane fotoğraf çekinip içinden en güzelini seçerek kendini güzel gösterme derdine giren adamlara kafam girsin diyor adeta. kendi kendine tweet atıyor, ona cevap verenlere bir kere bile cevap vermiyor. her gördüğü tweeti ''dur şunu favlıyım o da beni favlar belki'' diyerek favorileri binleri aşan insanlar gibi de değil. 2-3 tane tweeti favorisine eklemiş; onlarda alex in attığı türkçe tweetler. işte bu abiyi bugün gördüm, bok gibi parası olmasına rağmen giydiği elbiseler bayaa bir paspaldı. amk şu adam kadar rahat olamadık işte. beğenilme korkusu içinde istediğimiz gibi değil, başkalarının beğeneceği şekilde yaşadık. lanet olsun böyle popülariteye. hiç kasmadan sıkılmadan da mutlu olunabiliyor amk işte. kendin olduktan sonra her şey bütünmüş gibi birbirini tamamlıyor. kendimiz olalım yeter. o abi bunu öğretti bana.
