bu göreceli bir kavramdır kişiden kişiye değişir. ben kendi şahsıma başlığından bakarak ne yazacağını bildiğim gerisini hiç merak etmediğim okumadığım es geçtiğim köşe yazarlarıdır. mesela engin ardıç, mesela ümit aköz, mesela ahmet kekeç, mesela salih tuna. mesela.
mehmet barlas, engin ardıç, emre aköz * ama 3 ü birden asla, 3ünü birden okumayan insan zaten sabah gazetesini almıyor demektir. yokda madem okumuyacan es geçeceğin bir gazeten de yoktur ortalıkta. diğer okuduklarına ait bir gazete al bitir işi.
kütahyalı tarafın es geçilebilecek yazarıdır, ahmet altan ı sevmem ama taraf okuyan adamın es geçeceğini sanmam. arada bende bakarım yine çıkarları nereye dönmüş diye, abi adam konjonktürün önceden kokusunu alıyo hemen kıblesini ayarlıyo ona göre. ee bizde ondan tüyo alıyoruz, nerelere yatırım yapmalıyız hangi parti iyi falan erkenden haberdar oluyoruz.
spor yazarlarının hepsi es geçilebilir, mümkünse sadece haber versinler hem sporcularda rahat edder. işleri güçleri milletin karısı ile kızı ile uğraşmak zaten.
