sözlükte okuma ve oylama alışkanlığının kaybedildiğini bilerek entry girmektir.
online olan yalnızca sizmişsiniz gibi yazar, rahatlarsınız.
okunmayı beklemek mi?
özellikle de herkesin nasıl olsa benim yazdıklarım da okunmuyor düşüncesiyle sadece içini dökmek için yazdığı şu saatlerde ve genel itibariyle tam anlamıyla saçmalık halini almıştır.
sözlük yazarları adeta salla başını al maaşını düsturunu benimsemiş çalışanlar gibi tek yöne kanalize olmuş davranışlar sergilemektedir. herkes kendi başını sallar oldu, kafayı kaldırıp da başkası ne yazmış diye okuyan pek yok artık.
birazdan 6. nesiller de ahkam keser olmuş diyecek *arkadaşım sıradaki bakınız senin için geliyor:
(bkz: altıncı nesil görünümlü dördüncü nesil yazar)
uludağ sözlükten soğuma sebeplerinin başında gelir ve yazarları körelten bir durumdur. çoğu kişi okunmayacağını bildiği için daha kısa yazmaktadır artık, bu kısa entrylerde zaten basit entrylerdir, genellikle espri olunca tutulur. amaç belki dikkat çekmek falan değil ama o yazıyı yazıyorsun sonuçta, okunmasını beklemekte en büyük hakkındır. neyse uzatmayalım da okusunlar bari.
entry'nin ortasında ** "niye yazıyorum lan ben bunu" dedirten eylemdir. Yazar artık okunmadığını anlamaya başlayınca "bari sözlükle konuşayım,bir muhatabım olsun" moduna girer. Ör*neğin: Ah be sözlük ne şahane tesbitlerim eridi gitti içinde, ne güzel metinlerim tozlu sanal raflarına atıldı. Vefasızsın lan sözlük, zalımsın.
az önce açılmamıştır diye düşünüp getir butonuna yazdıktan sonra karşıma çıkmasıyla beni şaşırtan başlık. harfi harfine tam yazmışım demek ki. neden uzatıyorum bu kadar biliyormusunuz arkadaşlar nede olsa okunmayacak diye, okunmayacağı için o kadar da rahatım ki buradan alayınıza sövebilirim yada nefret içeren söylemlerde bulunabilirim bir kaç adet sözlük moderatörü olmasa "ne yazıyor ulan bu herifler uzun uzun" diye kimse bakmayacak bile, moderatörler de zaten merakından değil; "herhangi bir illegal durum var mı?" diye bakıyorlar yani anlayacağınız yazıyı biraz uzattıktan sonra gerekli şekilde gözü yorabildiniz mi istediğiniz gibi istediğiniz şekilde yazabilirsiniz? istediğinize sövebilir, istediğiniz ütopik düşünceleri paylaşabilirsiniz? genelde bu dediğim olaylar itiraflar ve ben bu yazıyı sana yazdım bölümlerinde olmaktadır. şu an bu yazının %12.5 lik bir okunma şansı var oda neden çünkü yazı içerisinde renkli bir şekilde gizli bakınız verdim. aslında yapmamalıydım bu beni riske attı ama olsun ona rağmen şu an hala gölgede olduğumu hissediyorum. beni görmeniz çok zor. aslında şu an başka bir konuya geçeceğimden paragraf atlamam lazım fakat paragrafta yakalanmamı sağlayacağından atlamıyorum. aslında birazda imla hatası yapabilsem (ki çok fazla yapmam, yapmayı da sevmem) hiç okunmayacaktır:) ne yazmış ulan bu salak diye daha paragrafın başında bırakırsınız okumayı. bu beni daha da karanlıklara iter. en çok okunması gereken entrylerdir aslında uzun uzadıya girilen entryler. bir çok şeyi barındırıyordur, fikir beyan ediyordur kısacık bir bkz den çok daha fazla şey vardır içinde ama bizim okuma alışkanlıklarımız, resimli kitaplar ile kazandırıldığından görsel olmayan hiçbir yazıyı okumak istemeyiz peki nedir bu deneme tarzı yazının yazılma amacı? öss de soru olarak bile çıkabilir;
yazar burada ne anlatmak istemiştir ve şıklar; a,b,c,d,e( hata yaptım paragraf verdim salaklığıma yanmayayım ) kimse okumaycaksa bu yazıyı neden yazdım bilmiyorum oğlum o kadarda değil illa bir tane benim gibi çıkacaktı bak şimdi yukarıda bi yere smile koydum bildiğin yasak olan parantezli gülücük onu bile kimse görmedi . neden ? çünkü kimse yazıyı buraya kadar okumadı ki.
Aslında sadece bu platforma özgü bir dert değildir. Popüler olmayan tüm yazarların ortak kaygısıdır. Hele ki kitap okuma oranlarının düşüklüğü de dikkate alınırsa haksız bir tasa değildir.
Ancak yine de bir umut yazılıyor. Geçenlerde bir yazarın imza gününe hiçbir okuyucusu gelmedi. Bu olay sosyal medyada paylaşım konusu olunca ertesi gün yazarın kitapları yok sattı. Bu nedenle hedefe ulaşamasak bile çabalarımız asla boşa değildir.
buraya okumak için giren insan var mı ki? son 1-2 yıldır, ortalama 60 civarı insan düzenli online, bunların yarısından fazlası etkileşim almak için tek cümlelik başlıklar açıyor. sol frame in annesinin çığlıkları eşliğinde, 4 cümlelik içerik bulmak imkansız gibi bir şey, espri yapamayan annesine sövdürmeye çalışıyor, bir fav bir mesaj ekmek gibi su gibi çünkü, gündem'de en tepedeki başlığın entry sayısı hafta içi max 20.
haliyle burası, brüt 200, net 40 kişinin kendi arasında public mesajlaştığı bir mecra, hantal bir whatsapp grubu. yazanlar salak mı, abazan mı, ilgi orospusu mu bilmem ama yaralı ve yalnız oldukları kesin.
ilgi çekici bir başlık olmamasından mütevellit genelde Facebook yorumları misali dönüyor. Açılan başlıkların çoğu alakasız olduğundan ekşi de ki gibi entellektüel kesimden ziyade "kaynanama atlasam günah yazılırmı" şeklinde vatandaşlar maalesef çoğunluğu oluşturuyor. Hal böyle olunca da insan nasılsa bir işe yaramaz açtığım başlık okunmaz diye uzun uzadıya birşeyler yazmıyor.
