görünen o ki okumadan eksi vermek, okumadan yargıya varmak, okumadan hüküm giydirmek birçok yazar(!)ın alışkanlığı olmuş. aslında bir bakıma da korkusu. evet korkusu. çünkü kutuplaşma almış başını gitmiş. anlaşmak için müzakere etmek, dinlemek, paylaşmak yerine direk elemek, korkakça yaftalamak refleks olmuş.
bir silah, sadece bir korkağın elinde felaket getirir. bunu unutmayın. kendisine güvenen biri hiçkimseye zarar vermez. ama bir korkak, acaba bana zarar verir mi korkusu ile silahını kullanır. yok eder. evet eksi oy butonu da bir nevi silah. aynı tepkiyi verdirtiyor çoğuna. okumayan çoğuna.
hepimizin anasinin daha once verdigi gercegi başlığına okuyarak eğer bunca eksi verildiyse yazıklar olsun hepinize. ne istiyorsunuz? savaş mı? kan mı? kutuplaşma mı? tek tip insan ordusu mu? hani sevgi? hani hoşgörü? ulan atalarımız 600 yıl 72 millet olarak beraber böyle mi yaşadı? kan dökerek mi mutlu oldu? birilerini inciterek mi sevgi büyüttü? yazık amk. cidden yazık.
okumayan insanın yazar olması olanaksızdır. çünkü hiç bir birikimi yoktur. ancak cinsel içerikli yazılar yazar ki, o tip yazılarnda okuyucuları kendileri gibidir. çevremizde yeteri kadar var bunlardan.
