bir metni farklı şekillerde okuyabilmeyle alakalıdır. okumak denilince akla gelen net bir tür olamaz çünkü bireylerin kendilerine has en az birkaç okuma şekli vardır. bu, sesli ve ya sessiz olarak ikiye daraltılamayacak kadar geniştir. en basitinden;
-betimsel algı yöntemi: kelimeleri içten tekrar etmeden hızlı ve imajlara dayalı bir okuma yöntemidir. belki de en zor olanlarından bir tanesi budur. kelimeleri art arda takip etmek yerine bir tarama methoduyla gerçekleştirilir.
-kelimelere basarak içten okuma: tek tek kelimeleri yavaş ve iç-sesli okuma yöntemidir.
-kelime algısı kullanma: kelimelerin bazı belli harflerini seçip tümünü okumadan kavrama.
-cümleyi yorumlayarak okuma: aşırı hızlı bir yöntemdir ama metni bozma riski yüksektir. cümle içinde bir kaç kelime taranıp cümlenin anlamını yorumlamaya dayanır. genellikle resmi yazışmaları yaparken kullanılır.
-metinle tartışma: bu da bir okuma yöntemidir, içten metnin anlatımıyla tartışarak ilerlenir ve bazı yazarların bunu istemesiyle bir önceki cümlenin tersine ulaşılabilir.
-hayali metnin okunması: zihinde kurulan metnin okunmasıdır. genelde yazan insanların yaptığı bir okuma türüdür.
-ezberden okuma: belki de en çok maruz kaldığımız, bizden istenen okuma şeklidir. metnin imajiner bir yöntemle okunmasıdır.
-bağırarak, gürültülü, mırıldanarak okuma..
-tonal okuma: şarkı söylerken genelde yapılandır.
daha da çoğaltmak mümkündür.
ek: bazı yöntemler bir arada yapılabilir, bu ayrı bir yöntem olmadığını göstermez.
