tatilde olan çocuklarının bütün gün evi dağıtmalarından, canları sıkıldıkça mutfakta dondurma, puding vs yapıp mutfağın muhtelif yerlerine pudingden desenler yapmalarından, bilgisayar ve tv karşısında yayılmalarından, beş dakikada bir arayıp canım sıkıldı naapayım diye sormalarından bıkan, biraz düzen isteyen ebeveyndir.
tatilden gına gelmiş, sıcaklar ve programsızlık yüzünden eve hapsolmuş, rutinden çıkmak isteyen insan o.
ayrıca bazı okullar vardır ki,
(bkz: sıcak egitim yuvaları)
normal bir insanın istemeyecepi bir eylemdir. bunu ancak çevresinde yeterli arkadaşı bulunmayıp bütün gün evde oturup sıkıntıdan patlayan veya körkütük aşık olduğu platonik aşkıyla aynı okulda olan bir öğrenci isteyebilir.
(bkz: üstüne gitmeyin adamın yazıktır)
kırtasiyesi olan insandır. yazları onlar için kış uykusu gibidir. öğrenci pıtırcıklarına kalem, silgi, defter, pergel, cetvel vs. satmak için sabırsızlanmaktadır.
bu insan artık tatilin sıradanlığından sıkılmıştır ve okulunun açılmasını bekliyordur. en sevmediği arkadaşları, öğretmenleri * bile gözünde tütüyordur. ancak okullar açıldığı zaman da neden bu kadar erken açıldı diyip şafak saymaya başlayan kişidir. * davranışlarından da anlaşılacağı gibi psikolojik zıtlıkların adamıdır.
istanbul'da değil sessiz sakin bir şehirde yaşayan insandır. trafik çilesi çekmiyordur, otobüslerde ve minibüslerde konserve olmuyordur. hareketi özlüyordur.
